De Wallen-Gestapo
En ik maar denken dat Charles Groenhuijsen een echt conflict had met het NOS journaal.
Hij zou Philip Freriks gaan vervangen bij het journaal maar werd in plaats daarvan op staande voet ontslagen. Charles was het namelijk niet eens met de Nos-directie die hem o.a verweet dat hij teveel dealde in neveninkomsten waarop Charles op zijn beurt de Nos-directie uitschold voor “Schnabbel-Gestapo”.
Ja, en dat moet je ook niet doen Charles. Dit land kent veel verworvenheden maar happen naar het baasje is daar niet één van. Dat valt namelijk onder vrije meningsuiting en daar zijn ze niet dol op in dit land.
Oké, denk je dan. Ik snap het. Er was geen probleem. Charles sloeg alleen met een bijl naar de ivoren Nos-toren en die schoten met scherp terug. Einde verhaal. Einde Charles. Business as usual.
En dan komt er ineens weer een interview met Charles in het NRC Handelsblad. Blijkt er plotseling een heel ander probleem ten grondslag te liggen aan zijn ontslag.
Het was de belichting (??). Charles heeft namelijk wallen onder zijn ogen. Dus als hij het journaal presenteert wil hij die wallen kwijt. Logisch, wie wil er nou zijn wallen laten zien?
Volgens Charles is dat de schuld van lampen die aan het plafond hangen. Een klein lampje op de vloer waardoor zijn wallen van onderen belicht kunnen worden zou dat detail kunnen oplossen. Maar daar wilde het journaal niet aan.
Daar moet ik hem gelijk in geven. Het is toch ook behoorlijk onesthetisch om een aardbeving met 3000 slachtoffers of een tornado met 10.000 doden te verslaan met een paar zompige wallen onder je ogen? Wat denkt die Lampen-Gestapo wel!
Toch heeft het mij wel aan het denken gezet. Zelf heb ik ook last van wallen. Niet zo erg als Charles natuurlijk. Eigenlijk zijn het walletjes maar de schrik heeft toch toegeslagen.
Het kan natuurlijk niet zo zijn dat ik op een verjaardag de belevenissen van mijn goudvis zit door te nemen met de plaatselijke buurman en dat dan mijn wallen opzichtig geaccentueerd worden door de brandende kroonluchter aan het plafond.
Dat geeft mij een onbehaaglijk gevoel temeer daar de eerstvolgende verjaardag vanavond al op het programma staat. Welke strategie moet ik nu in Godsnaam volgen.
Ik zou natuurlijk al om zeven uur kunnen gaan en om negen uur vertrekken want om negen uur wordt het donker en gaan de lampen aan. Tijd dus voor de wallenloog - jaja een nieuw woord is geboren- om te vertrekken. Tuurlijk, die zomertijd is een uitkomst voor het verplichte verjaardagbezoek voor de wallenloog maar in de winter gaat het licht om vijf uur al aan. En helemaal niet naar een verjaardag gaan is geen optie. Dan krijg je de hele Verjaardags-Gestapo over je heen.
Voor vanavond heb ik gelukkig een oplossing. Ik heb een fietslichtje op batterijen gekocht, daar een veter doorheen gejast en vervolgens om mijn nek gehangen.Daarmee hef ik de door de kroonluchter veroorzaakte vergroting van mijn wallen op door de onderbelichting van het fietslicht.
En nu sta ik op het punt de deur uit te gaan. Monter,zelfverzekerd en gerust op de uitkomst. Geen wallen voor Paco. Geen Wallen-Gestapo die mij kan betrappen. Dacht ik.. Ik test het fietslichtje nog een laatste keer uit en het zweet breekt mij uit. Alleen knipperlicht! Irritant en om wanhopig van te worden.
Hier kan ik niet mee aankomen want met knipperlicht hef ik mijn wallen niet op.
Ik smijt het lampje van de Duracell (gaat langer mee)-Gestapo in een hoek en steek in plaats daarvan een zaklantaarn in mijn borstzak. Het blijft net zitten maar hij doet het tenminste.
Als ik toch wel onzeker nu het verjaardagsfeest betreed zie ik dat er geen licht brandt. Stroomstoring! De kamer is schemerig. Opluchting. De jarige begroet mij lachend en vraagt waarom ik een brandende zaklantaarn in mijn borstzak draag en sinds wanneer ik zulke grote wallen onder mijn ogen heb…..
critici.nlGeplaatst in de categorie: discriminatie
wallen
1.076
Geef je reactie op deze inzending: