Zwarte vogel met witte vleugels

Wacht nog maar even met die sigaret. Want donkere wolken passeren onze horizon. Daar waar wij heenlopen. Zo tastbaar maar toch ook zo ongrijpbaar. Regenbuien, storm, hagel en sneeuw. Ik heb het allemaal al eens gezien. Heb het allemaal al eens gevoeld. Ik voel het nu ook, maar het zal me nooit kunnen bekoren.

Zwarte vogel, spreid asjeblieft je vleugels en vlieg weg. Ik heb al zoveel aan m'n hoofd. En achterom kijken heeft geen zin. Het is daar te mistig om antwoorden te vinden. Pijn, stress en verraad. Ik wil er niet meer aan denken, maar dromen zorgen voor het omgekeerde. Zo, steek nu die sigaret maar op. Hoor!!..

..Hoor je dat? Al die auto's? Al die kruispunten en al die beslissingen. Heb ik de goeie of weer de verkeerde gemaakt. Die ouwe beslissingen hebben best wel voor een lange file gezorgt. En dat maakt me angstig voor de toekomst. Maar mischien moet ik wel eerst van het goeie naar het slechte, om vervolgens weer bij het goeie aan te komen.

Zwarte vogel, spreid asjeblieft je vleugels en vlieg naar de top. Ik kan nu even niet geven. Moet leren geven om mezelf. Ooit zal ik wel weer voor je kunnen zorgen. Maar jij moet nu eerst linksaf en ik moet rechtsaf. Ik hoop dat ik je bij het volgende kruispunt weer mag tegenkomen.

Zwarte vogel! Donder op! Want het leven is een grote schoonmaak, en met dat van mij ben ik nog wel even bezig. Maar ik ben zo moe. En maak ik daarmee niet een sprong in het diepe? Dan toch maar die berg beklimmen. Onthoud dat je er nog niet bent als je de top hebt bereikt. Maar mocht ik er eerder zijn dan jouw dan zal ik op je wachten mijn schat. Want die zwarte vogel, die zwarte vogel ben ik. Alleen je kon mijn kleuren niet zien omdat ook ik in zwaar onweer zat. wat een gemis...

...He mam kijk! Daar op het dak. Twee tortelduifjes. Ze hebben ook een naam mijn kind. dat zijn Jim en Mellis...

Schrijver: Jur Groeneveld, 12 mei 2006

roadhouseblues81hotmail.com

zwarte vogel met wit

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

0.4 met 5 stemmen 916