Verhalen

"Geluk"

Soms, heel soms krijg ik commentaar op mijn verhaaltjes.
Meestal nog aardig ook en dat doet een mens goed.
Er werd mij gezegd dat ik niet moest twijfelen en vooral zeggen dat ik iemand erg leuk vond.
Dit naar aanleiding van een stukje “uit het leven”, dat ging over twijfels.
Het betekent voor mij dat alles toch wel erg serieus genomen wordt, wat direct inhoudt, dat je wel heel voorzichtig dient te zijn met je woorden.
De woorden die je weergeeft op papier dus.
Ik schrijf terug:
“Wat lief van jou, ik vind het erg grappig dat mensen je echt letterlijk nemen voor wat betreft het schrijven".
Toch pas ik mijn verhaal iets aan of laat iets weg. Ik heb gisteren een gesprek op de mess van een paar jaar geleden erop gezet (ik hoop tenminste, dat het geplaatst is).
Maar ik heb dat heel erg aangepast, omdat ik dacht dat alles wat er gezegd werd, sommige mensen misschien erg zou storen.
Jammer is dat wel, omdat het een hilarisch geheel werd, waar ik nog steeds om kan lachen.

Maar wat de eerdere opmerking betreft, ik ken niemand die ik zo erg leuk vind (wél erg lief) in ieder geval niemand die nog vrij is.
Meestal heb ik zo mijn gedachten over mensen, vermoedelijk veroorzaakt door de gebeurtenissen in een vroeger leven.
Vroeger klinkt zo heerlijk lang geleden, dus kan ik dat ook, als voorbije geschiedenis, vergeten.
Voorzichtiger ben ik er wel door geworden, gelukkig niet minder spontaan.
Wat een mogelijkheden heeft een mens toch zo zijn “verhaal” kwijt te kunnen he!!!
Het internet is echt wel een heel apart iets.
Echt benieuwd ben ik ook naar het resultaat, al was het alleen maar naar de aantal reacties van mensen die mijn verhaaltjes lezen.
Of zal ik ze columns noemen?