Het gedicht dat een verhaal werd

Zij lag nog te slapen in het bed waar hij een uur eerder uit gekropen was. Hij zat op de bank met haar kat op schoot en met koffie en een asbak binnen handbereik. Ineens zag hij weer voor zich hoe ze gisteren voor hem stond. Een ogenblik verder waren er een aantal woorden gekoppeld aan dit beeld en besloot hij de warme bank in te ruilen voor de lege stoel bij de laptop. Nadat Word was opgestart typte hij de volgende twee coupletten op het scherm:

Het kleeft zacht aan je gedachten
Verlangen in je woorden
Het leeft stil in je open ogen
Bescheiden hoop in wat je doet

De kat wieg je in je armen
Je vertelt over je vriendinnen
Lieflijk kijk je naar me
En

Daarna zat hij vast met de zin: ‘hoe zou ik als vader van je kinderen zijn’, die ergens na deze coupletten aansluiting zou moeten vinden. Ondertussen was ze wakker geworden en opgestaan. Ze knuffelden elkaar en nieuwsgierig als ze was stond ze daarna zonder bril naar het gedicht in wording te turen.
‘Ahh wat lief!’
‘Ik kom even niet verder’
‘Zal ik hem afmaken, wat heb je nodig?’
‘Jou.’ ‘Mij heb je al…’
Ze lachten en ze wisten dat het gedicht geen gedicht meer zou zijn.

Schrijver: Jeroen Zwaal, 22 oktober 2006

reageermeergmail.com

liefde partner kinde partner kinderwens

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 16 stemmen 1.518