Borrelgenootschap 'Makkelijk zat'

Op de studentensoos werd ook behoorlijk gezopen. En niet alleen op maandagmorgen begreep ik met mijn duffe katerkop weinig van de colleges 'gezondheidsleer'. Maar comazuipen, een vorm van russische roulette die momenteel onder jeugdige drinkers nogal populair is, kwam bij het borrelgenootschap ‘Makkelijk zat’ waar ik lid van was slechts eenmaal per jaar voor.

Normaliter dronken we bij het genootschap de eerste uren in een tempo waarbij je prima kon genieten van de smaak van een goeie Schiedamse ouwe klare. In de ene hand een sierlijk jeneverglaasje waarvan de kop je met een bibberig oogje aankeek, in de andere hand een goeie Havannasigaar waar toentertijd nog geen doodsangstaanjagende teksten op stonden gedrukt. Gezeten in ouwe fauteuils die bij het straatvuil vandaan kwamen (het grof vuil werd vroeger nog gewoon aan de stoep gezet) en op de achtergrond een Jazzplaat van Miles Davis… Io Vivat!

Maar één keer per jaar werd er dus comagezopen. En dan nog slechts door één persoon, een hoogwaardigheidsbekleder zelfs, die zich zo laveloos moest drinken dat hij de avond eindigde zonder baard, staf en mijter.
Inderdaad, het was de voorzitter van ons borrelgenootschap 'Makkelijk zat' . Telkenjare werd deze geacht om Sinterklaas te spelen en de naam van ons college de eer aan te doen, te bewijzen, dat het niet zo gemakkelijk was om hem 'makkelijk zat' te krijgen. Alle leden van het genootschap moesten om de beurt bij hem komen en als dank voor het uitgereikte presentje (vaak een drink- of rookaccessoire) hem een drankje naar keuze aanbieden.

Let wel: naar de keuze van de student in kwestie die net een presentje van de goedheiligman had ontvangen. Zo kon het gebeuren dat de baardaap na een glas chocomel met jenever en tomatensap werd gefêteerd op een bierpul met een mix van sherry, vermouth, bier en ranja. Hij werd geacht iedere combinatie op te zuipen ook als ie het Spaans benauwd kreeg.
De lol was natuurlijk om te zien hoe de normaliter zo stevig in zijn vel zittende Sint (toch al eeuwen oud!) steeds ongecoördineerder en vloekeriger zijn praatjes en presentjes aan de man ging brengen.

Tot het feest, na een glas of dertig, uitliep op een ondergekotste, nog slechts aan één oor bevestigde baard en een zijknatte mijter die hij al drie keer volgegoten met bier, steeds weer op zijn bejaarde kop had moeten zetten.
Als Sinterklaas niet meer van deze wereld was werd hij, die met zoveel égards ontvangen was, als een dweil uit de sociëteitsruimte gesleept en ergens bij de toiletten gedeponeerd om daar zijn roes uit te slapen.

De leden van het illustere gezelschap keken verder niet meer naar hem om en dat het altijd goed is afgelopen is eerder aan de heilige status van de Sint te danken geweest dan aan de wijsheid van de studenten Gezondheidskunde.

Schrijver: Gerard Wassekwam, 28 mei 2007

puntertele2.nl

drankmisbruik sinter sinterklaas studentenleven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.2 met 6 stemmen 619