Jelena (deel 5)

Eenmaal staande in de deuropening bedenk ik me. Waarom zou ik al die moeite doen om je te vinden? Je zult vanzelf op een gegeven moment terug komen, en dan kan ik je alsnog te grazen nemen. Door je nu te gaan zoeken in die gigantische boomgaard doe ik natuurlijk precies wat jij wil. En wie weet wat je van plan bent, daar buiten?
Ik sluit de deur weer, in de volle overtuiging dat er ogen op me gericht zijn en iemand zich nu afvraagt waarom ik niet naar haar op zoek ga. Ik draai me een laatste keer om, om even te kijken of ik je toevallig ergens in die boomgaard kan zien. Maar je bent nergens te herkennen. Je hebt me vast en zeker de hele tijd al in de gaten gehouden, ik ben benieuwd hoe je op mijn voor jou waarschijnlijk onverwachte besluit reageert. Dit had je natuurlijk niet gedacht, je dacht dat ik naar je op zoek zou gaan.
Dus sluit ik het gordijn weer en besluit om eerst maar eens de televisie aan te zetten en het ochtendnieuws te gaan kijken. Ik loop even naar de keuken en maak een kopje koffie klaar, waarna ik uit het keukenkastje boven het aanrecht een paar plakken ontbijtkoek haal. Eenmaal terug in de kamer zet ik de koffie en het bordje ontbijtkoek voor me op het salontafeltje en richt me op het nieuws dat zojuist op televisie komt. Af en toe kijk ik opzij, naar de balkondeur... Er gebeurt niets.
Ik schrik plotseling op, als de deurbel gaat. Ik heb natuurlijk geen idee wie het zou kunnen zijn, want ik ken je vrienden en familie niet. Ik loop naar de voordeur en pak de hoorn van de intercom om te vragen wie het is. Normaal gesproken zou ik dit nooit doen, in een vreemd huis, maar wie weet ben jij het wel en geef je jou over. Ik stel me voor als het bezoek, en zeg dat je er even niet bent. Ik krijg geen antwoord en hoor hoe de persoon aan de andere kant van de lijn de hoorn er weer op legt. Of het was iemand die niet wist wat hij of zij moest zeggen, óf jij was het. Als jij het was, dan wilde je vast en zeker weten of ik nog in huis was. Maar aan de andere kant: Als ik de intercom niet had beantwoord, dan had je nog steeds niet kunnen weten of ik wel of niet in huis was of gewoon de intercom niet beantwoordde. Ik vraag me af met wie ik zojuist het genoegen had...
Ik loop terug naar de woonkamer, eet de laatste plak ontbijtkoek op en besluit om een warme douche te nemen. Ik hang de ochtendjas over de rand van het bankstel, loop naar de balkondeur en schuif het gordijn opzij. Even dwalen m'n ogen door de boomgaard, maar je bent nergens te zien. Je hebt je goed verstopt.
Er van uitgaande dat je naar binnen zult komen als ik het je wat makkelijker maak, doe ik de balkondeur een stukje open. Ik weet dat je op deze manier weinig geluid zult maken als je straks naar binnen komt. Het is dan ook mijn bedoeling om je op deze manier naar binnen te lokken, en zodra je zo meteen in die balkondeur opening zult staan zul je de douche horen. Dat zal jou ervan overtuigen dat ik je niet hoor binnenkomen, tenzij je dan vermoed dat ik de douche opzettelijk laat lopen en er eigenlijk helemaal niet ondersta. Maar goed, wat jij dan zult denken, dat kan me op dit moment even geen biet schelen. Ik zet de Cd-speler nog een keer aan, wil het nummer nog een keer horen waarbij we afgelopen nacht zo passioneel de liefde bedreven, waarna ik lekker ga douchen.
Je badkamer is niet al te groot, hooguit twee bij drie meter. Tegenover de douchecabine is een klein raampje, het enige raam in je badkamer. Ik zet het raampje open en stap in de douchecabine, waarna ik het blauwgroene doorzichtige douchegordijn achter me sluit en de kraan open draai. Ik leun ontspannend met mijn hoofd op de betegelde muur voor me en geniet ontspannend van de warme douchestraal. Gedachten gaan door mijn hoofd... Ik ben benieuwd hoe lang het nog zal duren voordat je weer tevoorschijn komt. En was jij dat daarnet, die op de deurbel drukte en geen antwoord gaf toen ik door de intercom sprak?
Plotseling wordt de douchestraal kouder en kijk ik verergerd omhoog. Ik draai snel de kraan dicht, want het water wordt al snel erg fris. Op dat moment hoor ik hoe het douchegordijn achter me snel opzij wordt geduwd, en nog voor ik me om kan draaien voel ik hoe twee handen me het zicht ontnemen.
...

wordt vervolgd

--------------------------------------------------------------------------

Het "nummer uit die hartstochtelijke nacht":

zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=9cmT5lLfnIA

douchestraal ochtend ochtendjas haico

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 511