Scoren
Het was gezellig druk in de sportkantine.
Het 25jarige jubileum van F.C. Heveadorp werd uitbundig gevierd.
Job baande zich een weg terug langs de benevelde luitjes die zich rond de bar verdrongen. De barkeeper zou zijn bestelling 'vijf pilsjes en een Spa-rood' aan zijn tafel serveren. Op een afstandje observeerde Job zijn voetbalmaatjes. Zij zaten met hun partner in het schemerhoekje, wachtend op hun volgende rondje. Ook zijn Nelleke zat geamuseerd tussen dit gezelschap. Wouh, wat een vrouw! Zij hadden het goed voor elkaar samen. Hij adoreerde haar.
Zoals zij daar zat; de muziek bracht haar lichaam in een cadans dat alleen werd onderbroken wanneer zij naar d'r pilsje of sigaret reikte.
De blingbling-oorbellen rammelden bij iedere schaterlach.
Het Specsavertje op haar neus versterkte de schittering in haar ogen.
Job kon zich er nu al op verheugen straks vanuit deze drukte in haar stilte op te mogen gaan.
Hij ging lekker tegen haar aan zitten en legde zijn hand op haar vlezige knie.
De consumpties werden gebracht. Voor hemzelf een Spa-rood.
'Moet jij geen pils meer'? vroeg Nelleke hem een beetje aangeschoten.
'Nee, lieverd, wij moeten straks weer veilig thuis komen. Ik rij; jouw Job is de Bob. Dat weet je toch en bovendien moet ik morgen de jubileumwedstrijd spelen. Ik moet fit zijn'.
Hij voelde zich verantwoordelijk en was trots op zijn conditie. Jammer was dat zijn vrouwtje deze gevoelens niet deelde. Dat Nelleke haar glaasjes gretig weg slobberde deerde hem niet, want een dronken vrouw is als een engel in bed, volgens zijn vader.
Wat hem meer stoorde was dat roken van haar.
Thuisgekomen zochten zij snel de matras op en een bekende discussie kwam opgang. 'Wanneer krijg ik een baby van jou'? vroeg Nelleke met een zatte zwoele stem. 'Kom op Nel, dat weet je best, wanneer jij stopt met roken', zei hij. Nelleke slikte foliumtabletjes en was al langer aan het zwangeren.
Vriendinnen liepen achter de kinderwagen en hadden gesprekken over borstvoeding, natte luiers en het gebruik van fopspenen.
Over zijn bedprestaties kon zij niet zeuren; hij scoorde driemaal in de week. Soms nog vaker als hij niet getraind of gevoetbald had.
'Morgen', zei ze ineens heel resoluut. 'Als jij een doelpunt scoort tegen die kluitenduikers, dan ga ik stoppen met roken'.
Na de daad zakte Nelleke weg in Morpheus armen en Job in een diep gepeins.
Zou ze dit menen? Hij moest en zou scoren.
De bal was netjes uitverdedigd, bleef iets te lang op het middenveld waardoor hij de mogelijkheid had om zijn positie te verbeteren. Normaal verzorgde hij de aanvoer van de bal richting spitsen, maar deze keer wilde hij zelf schieten; hij moest scoren.
In een fractie zag hij de keeper een beetje naar links wijken en gaf de bal een knal waardoor deze rakelings langs zijn tegenspeler zoefde richting rechter hoek... Goal!!!
Hij gooide triomfantelijk z'n arm de lucht in.
Knal! Job en Nelleke schieten recht overeind in bed. Nelleke d'r wang wordt vuurrood.
Job ziet zijn rookvrije omgeving in rook opgaan.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: sport
voetbal
952
Geef je reactie op deze inzending: