Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Slecht zicht..

Zijn eerste is hij, zonder een spier te vertrekken, ijskoud voorbij gelopen. Zij kenden elkaar toch niet.
Het doosje chocolaatjes voor haar maar aan zijn moeder gegeven.

De tweede had het allemaal te letterlijk genomen, daar stond zij, mét zonnebril en geleidehond.
Ze bleek écht blind te zijn.

Nummer drie? Dat bleek zijn bloedeigen tante te zijn en zo'n hekel had hij nu ook weer niet aan zijn oom.

Vier: Zij wilde meteen bij hem intrekken.

Vijf: Vroeg als eerste, of hij van kinderen hield.

Zes: Was een verklede man!

Zeven, acht, negen, tien ... Wie niet heel snel weg is …

Blind Dates …

Het land der blinden. Eenoog koning, met kleverige vingers om zich heen graaiend.
Wanhoop die eenzaam, ongewenst van achteren neemt… Sorry, maar zo is het.
Staat op deze statiegeld?
Uiterste verkoopdatum ruim overschreden.
Niet goed, geld terug.
Alsof je een kroketje uit de automatiek trekt.

Hoe slecht moet je zicht zijn om hierin te verdwalen?
Aan het aantal datingbureau´s te zien niet zo erg.
Dolende zielen op weg naar Dante´s Purgatorium, maar van Goddelijke Komedie is hier geen sprake.
Wat wil De Mens? De Mens wil delen..
En zich vermenigvuldigen. Oké.
Maar in dit geval is het resultaat toch zeker minder dan de som van de beide delen.

Dit zoeken lijkt meer op de bekende Olifant, denderend door het porselein in Eros nachtkastje.
Misschien zouden wij ons meer op het spel moeten richten, in plaats van op de knikkers.
De roep van de natuur volgen..
Hmm .., toen ik dat aan mijn date voorstelde, antwoordde zij nogal onbeleefd.

Die roep dus.
Het Damhert staat dagen in de mistige koude weemoedig loeiend te verlangen. Hoe romantisch … vinden de meisjes … als enige!
Maar kijk dan eens hoe de mannetjesegel het vrouwtje urenlang in een kringetje achtervolgt.
Een stekelig voorbeeld, dat ben ik met u eens.
De mystieke paringsdans van de bidsprinkhaan dan.
Dat vind ík nu weer niet zo'n fijn voorbeeld. Zij bijt aan het eind van de daad zijn kop eraf!

En van de duizelingwekkende caperiolen van de Paradijsvogel tijdens zijn balts moet ik al helemaal niets hebben. Ik struikel over mijn eigen voeten wanneer ik alleen al aan dansschoenen denk.
En zelfs hij loopt af en toe een blauwtje …
De overweldigende kleurenpracht in de hofmakerij van de Pauw dan, maar hij is weer te arrogant en verwaand.

Geloven wij niet meer in lotsbestemming, zijn wij gewoon te lui geworden en willen wij zonder er voor te moeten werken, de gunst van de edele Jonkvrouw winnen?
Het spel van aantrekken en afstoten nu een soort van Poolbiljart. Inderdaad, gespeeld door blinden.

Lui, lui, lui.
Nog even en wij nemen voor de hofmakerij gewoon een "Stand-in"!

Schrijver: maurice royen, 23 september 2008


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 4 stemmen 466



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
maurice royen
Datum:
26 september 2008
Email:
mauriceroyencasema.nl
Ter verduidelijking
De bovenstaande foto laat geen hondenuitwerpselen zien.
Op een ochtend werd ik gewekt door een vreemd geluid uit mijn tuin. Tot mijn verbijstering lagen twee naaktslakken de liefde te bedrijven, hartstochtelijk maar 'very slow'.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)