Jericho
Een groeiend gevoel van onbehagen kreeg eindelijk een gezicht. Er zat hem al lang iets dwars, zonder dat hij er de vinger op kon leggen. Nu maakte het zich kenbaar. Gebrek aan frisse lucht. Er hing hier zo'n wij-gevoel. Een veilig besloten wereldje, waarin meningen en waarheden vastlagen. Wij, en daarbuiten zij, die niet wisten en niet zagen. Clichés en holle frasen, etiketten die geen lading dekten. De poppenspeler gebruikte steeds vaker zijn kast om ventilatie in gang te zetten. Elke week op de markt belichaamden zijn poppen het mensdom in al zijn gedaanten. Aangezien hij altijd al bekend stond als vreemd en afwijkend, werd het nog net getolereerd. Tot op die dag. Blijkbaar was het verzadigingspunt bereikt. Er werd een muur opgetrokken en hij stond er buiten. Uitgestoten. Publiek voor zijn kast bestond niet meer. Na een aantal weken besloot hij tot een wanhoopsoffensief. Met de poppen op zijn hoed, schouders en in zijn zakken liep hij dagelijks van vroeg tot laat door de stad. Spelend en zingend, de mensen en hun omgeving als decor gebruikend. Men probeerde hem te negeren, keek ongemakkelijk door en om hem heen. Toch, geleidelijk aan ontstonden er scheurtjes in de muur. Ondanks zichzelf lieten mensen zich soms een ogenblik tot echt contact verleiden. Minimaal, maar het eerste briesje was waarneembaar. De muur bleek uit dominosteentjes te bestaan. Na de tik van het eerste vallende steentje, bleek het instorten van alle bouwsels niet meer te stuiten. Het geluid zwol aan tot een geraas. Het gevolg was totale chaos. Niets lag meer vast en niets was meer zeker. Kon daar ooit nog iets zinnigs uit voortkomen? Maar het was boeiend te zien hoe mensen geleidelijk aan zichzelf serieus gingen nemen. Eigen ervaring en gevoel werden uitgangspunt bij het zoeken naar meningen. Er kwam ruimte om al pratend tot een andere invalshoek te komen. En het toch niet eens te zijn. Het poppenspel op de markt werd steeds meer tot inspiratiebron van een ieder die deelnam. Deelnam aan het vernieuwde gebeuren van het menselijk samenzijn.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: maatschappij
wij en zij
237
Geef je reactie op deze inzending: