Opgedoken brieven van Arthur Rimbaud (26, slotakkoord)

Je zweeft boven me als een verliefde beschermengel en ik zie hoe je mijn ondraaglijke lijden overneemt, hoe je me op de mond kust en bemoedigt, hoe je langzaam samen met mij het nachtelijk kampvuur dooft. De laatste resten bier doen de vlammen sissen als het porren in een slangennest. We kloppen onze pijpen uit en we gaan slapen, dicht bij elkaar, als onbeschermde puppies, terwijl een wind om onze hoofden blaast. De magere paarden hinniken onrustig, maar wij vallen in slaap, moe en voldaan, dromend van onaardse gelukzaligheden en morgen meer voorspoed in onze ploeterende werkzaamheden, van verfrissende natuurbaden na maanden vol zweet, amper voedsel en altijd te weinig drank. We voelen elkanders zenuwschokken en het zware ademen van onze longen. Binnenkort, mijn dierbaarste vriend, wandel ik in de hemel met de nieuw rechterbeen, daar kun je zeker van zijn en mocht jouw tijd ooit komen, dan zal ik als een gespierde antilope naar je toe rennen, je eindeloos vurig omhelzen en dan zoeken we een aangenaam plekje op, waar niemand ons zal lastigvallen. Mijn enige oogappel op aarde, het doet hevige pijn je te moeten verlaten, maar Allah heeft het zo besloten, dus treur niet teveel om mij, maar gedenk onze vrolijke vriendschap in dankbaarheid.
Heel veel liefs van je eeuwige vriend,

Arthur Rimbaud
(Abdu Rimbu)

p.s.: Onze zuivere liefdesband is als twee sterren die samenvallen in de nacht. Ik sterf in een wazige wieg. Via de maan kus ik je met mijn rauwe lippen op je edele gelaat!

Pries pour lui?
bid voor hem?
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!
hij is vermoord!

'Rimbaud, op allen, ook zichzelf gebeten
Als op d'aartsvijand, strijdend tegen 't lot
Van den met spot gekroonden, smaad gesmeten,
Tusschen de menschen wild verdwaalden God,
Liep storm door steppen, steden en woestijnen,
Gevloekt, geschuwd door 't rechtgeaarde ras,
Leerde in verlatenheid en helsche pijnen
Dat er voor hem geen plaats op aarde was.'

uit: Saturnus (1930)
Jan Jacob Slauerhoff