Type

Wie een open ‘mind’ heeft, ’beschränkt’ zich niet.
Zo’n type heb ik eens in hartje Rotterdam ontmoet en nog steeds kan ik me veel herinneren van wat hij mij vertelde.
Hoewel het snikheet was had de man een wollen muts op.
Ik zat alleen op een bankje en hij kwam een aalmoes vragen.
Op mijn uitnodiging om wat bij te praten ging hij graag in en het werd een twee uur durend gesprek over van alles en nog wat.
Hij kwam uit Rusland, had veel gevaren en sinds een half jaar was hij dakloos geworden.
Ik vroeg hem waar hij sliep.
‘Meestal in de open lucht, de eerste nacht was vreemd, ik lag in een plantsoen achter een paar struiken en keek direct het universum in, dat was een openbaring. Ik heb jaren gevaren en me altijd met water beziggehouden, nooit met wat zich boven mijn hoofd bevond.
Ik ging er wat over lezen en gaandeweg begon ik de sterrenbeelden te onderscheiden.
Ik werd verzot op de grote getallen die ik las.
Het Melkwegstelsel met zijn miljard sterren en dan de andere miljard sterrenstelsels.
Dat is enorm!’
Hij vertelde er graag over. Ik zag aan zijn bruine vingers dat hij waarschijnlijk een roker was, geen wonder, de man was een zeeman.
‘Ik zie aan uw vingers dat u veel rookt, gebruikt u ook drugs?’
Hij begon te lachen.
‘U moet ook eens dakloos worden, mijnheer, u heeft nog een kantoorhoofd!’
Mooi uitgedrukt, een kantoorhoofd, wel, vanuit zijn optiek zal dat zeker het geval zijn.
Hij ging verder: ‘Het is waar, ik rook en ik gebruik regelmatig drugs.’
‘Kunt u iets meer vertellen over uw ervaringen met drugs?’ Ik probeerde mezelf ook te verruimen door deze vraag te stellen.
Hij vertelde er veel over, zijn soft drugs ervaringen die hem niet zo’n kick gaven als hij graag wilde, zijn bad trips met hard drugs.
‘Dat is echt hel!’
Dat wilde ik graag geloven.
‘Heeft u ook iets leuks meegemaakt?’
‘Ja, het is me een paar keer gebeurd dat ik uit mijn lichaam zweefde.’
Ik keek hem verbaasd aan, daar had ik nog nooit van gehoord, kon dat?
Hij lachte om de uitdrukking op mijn gezicht.
‘Ja, eerst zag ik mijn lichaam in het gras liggen en toen dacht ik aan de maan en toen bevond ik mij ook op de maan! Dat was een sensationele ervaring!
Een andere keer heb ik de zon van nabij meegemaakt, dat was ook wat!’
Mensen, mensen, wat een type!
Alsof dit alles nog niet genoeg was vertelde hij dat hij eens in de bibliotheek over een man had gelezen die ook buiten zijn lichaam naar het einde van de ruimte was geweest: hij had er twee weken over gedaan!
Ik vroeg aan hem of de twee weken betrekking hadden over de heenreis of over een retour.
Hij vond mijn vraag interessant maar wist het ook niet meer, zou het nog eens proberen te achterhalen.
Oef! Wat een ervaring die middag!
Als aalmoes heb ik hem het dubbele gegeven van hetgeen ik moet betalen als ik naar een lezing ga.
‘Een zeeman met een verrekijker is interessanter dan een stuurman zonder.’

type rotterdam daklo rotterdam dakloos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.3 met 3 stemmen 416