Het mannetje op de maan.
Kijk mijn dochter,zei ze tussen de takken wat daar schijnt?
Het is de maan en daarop zit gehurkt een mannetje
die met zeep en water bellen blaast.
Dat mannetje is waanzinnig en zit daarom overdag in een betonnen hokje opgesloten.Waar hij nooit uitkomt,ha,ha,ha,ha.
In de avond wordt hij op de maan gezet op zijn hurken met een emmer water en zeep aan zijn voeten waar hij bellen mee moet blazen.
De hemel moet hij dan vullen met bellen van water en zeep.
En mijn dochter, zei ze, kijk ook maar eens overdag door een beroet glaasje naar de zon overdag!
Daar zit voor straf een meisje die haar hoge hakken uitdoet om haar voeten te laten kussen door de zon!
Maar de zon verbrandt haar voeten en onder hevige snikken doet het meisje haar voeten vol zere blaren weer in haar schoenen.
Overdag wordt ze voor straf op de zon gezet met haar hele hoge hakken die ze moet uitdoen en dan verbrandt de zon haar zondige voeten en huilt ze van de pijn aan haar voeten.
Door de gevangenisdirecteur wordt deze vrouw elke dag op de nare zon gezet omdat ze in de nacht op haar naaldhakken danst voor haarzelf.
En dan moet ze overdag de zon op en moet ze haar hoge hakken uitdoen en haar arme voeten worden dan in de pijnlijke blaren gezet door de zon.
En dan gaat het arme meisje daarna naar bed en dan doen haar verbrandde zondige voeten zo zeer dat ze schreit van de pijn.
home.nlGeplaatst in de categorie: verdriet
Het mannetje
994
Geef je reactie op deze inzending: