Spitsvondig
(voor Jessica Durlacher)
Als dochter van een beroemde schrijver moet het niet makkelijk voor je zijn geweest om je daaraan te ontworstelen. Toch kan ik concluderen, na je werk te hebben gelezen, dat je even getalenteerd bent als je gekwelde en heroïsche vader. Ik wil niet wikken en wegen wie beter is, ieder op zijn/haar manier is groots genoeg om diep respect voor te hebben en dat heb ik. Als moderne Jodin heb je zeker recht om fier overeind te blijven en je talent te openbaren. Ik heb het Joodse volk altijd net iets wijzer dan andere volken gevonden, is het daarom misschien dat die stupide jaloezie is ontstaan? Ik wil niet generaliseren, want wijzen zijn wereldwijd gezien in alle landen aanwezig, maar bij de Joden misschien net iets meer, wat zoveel onterechte wrevel oproept bij in feite lachwekkende zielepoten. Tijdens het lezen van 'Wat gebeurde er met Cathy M?' ben ik nader tot jou gekomen, meen ik je werkelijk te hebben ontmoet. Dat mijn hartstochtelijke uitingen niet altijd in goede aarde vallen, hoe integer ik ze ook heb verwoord, heb ik leren accepteren, want bij God publiceer ik al mijn diepste hartsgeheimen zonder censuur of twijfelzucht. Was jij Jaap? Ik dacht steeds dat Jaap een vrouw was en zodoende dacht ik dat jij lesbisch was, wat ik prima vind, maar was het ook zo? Ik voelde me verward door je openhartige boek. Wat was nu fictie en wat was nu werkelijkheid? Je had schuldgevoelens aangaande je vader, omdat je een relatie met een vrouw meer aandacht schonk dan de omgang met je bejaarde vader. Een zin om te eren: 'Die man overleefde Bergen-Belsen niet om door jou te worden uitgehongerd op zijn achtenzeventigste!'. Je stopte je relatie met die vrouw uit eerbied voor je vader, die niet lang daarna overleed. Ik denk nu dat je lesbisch bent, wat ik me ook kan voorstellen als ik foto's van jou bekijk, te scherpzinnig en vastomlijnd, te zelfbewust en onafhankelijk voor de donkere mannenfuik. Ik vind het zelfs mooi bij jou, het siert je, het beschermt je.
Ooit schreef ik een hetero-seksueel getint gedicht voor jou, maar dat is nu totaal ongepast en zelfs belachelijk nu ik tot dieper inzicht ben gekomen. Kijk, je blijft ondanks je geaardheid natuurlijk een aantrekkelijke vrouw voor een wulpse schrijver zoals ik, ik zou er geen enkele moeite mee hebben om voor jou uit de kleren te gaan, maar dat is hoogstwaarschijnlijk niet wederkerig en daarom sluit ik dat erotische-getinte hoofdstuk af. Het waren slecht matte woorden over lingeriegedoe en hitsige fantasieën. Ik ontken nu niet je buitengewone erotische uitstraling, o nee, maar ik wil het niet botweg betreden. Ik ben tot inkeer gekomen. Je bent werkelijk een geestelijk rijke!
Dat Cathy zo wreed om het leven komt in een mangoboom vind ik even vreselijk als jij en zoveel andere lezers. Dat je haar tot heilige verklaard kan ik volop ondersteunen, maar wat is het nut van heiligheid? Dat jij haar zo innig liefhad, is veel belangrijker. Dat zij zoveel liefde aan kinderen uitdeelde ook. Dat zij als een goede heks werd beschouwd ook. Jij beminde een heilige vrouw, om Jungiaanse dromentheorie te volgen, jij beminde jezelf (puur, niet narcistisch), jij bent Cathy, dus een reden temeer om jou op te hemelen, in mijn hart te sluiten. Dat jij ook werkelijk met Artsen zonder Grenzen naar de Ivoorkust hebt gereisd, vind ik hoogst prijzenswaardig, ik neem mijn Amerikaanse hoed voor je af, ik dacht aanvankelijk dat je een verwende dame was, maar het tegendeel bleek, je bent een moedige, doorleefde, wijze vrouw.
Als ploertige dwazen jou zouden ontvoeren, zoals Ingrid Betancourt ontvoerd is, die prachtige, vrijheidsminnende vrouw, dan zou ik mijn leven geven om jou te bevrijden, ik zou alles op alles zetten, gevechtstrainingen ondergaan, met de beste commando's samenwerken, inclusief Rambo, om jou uit hun wrede handen te bevrijden, om jou de totale levensruimte te schenken die je toekomt!
Je schrijfstijl is kort en krachtig, zoals de Fransen doen, en zeer meeslepend, zoals Marsman wenste. Het leest allemaal zogezegd als een sneltrein, een TGV. De snelheid is overigens volop in harmonie met de diepgang, dus ronduit superbe. Als ik je ooit in levende lijve zou ontmoeten, dan zou ik je zodanig stevig omarmen, dat geen bulldozer ons kan loswrikken. Levende Godin!
Geplaatst in de categorie: idool
Spitsvondig
432
Geef je reactie op deze inzending: