Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Visite.

''Ouwe, hoe kan je nou in godsnaam Joop en Annie uitnodigen om bij ons te klaverjassen. Ik mag haar niet met haar kapsones.''
Joop vind ik wel aardig, maar haar niet. Ze doet altijd voorkomen of ze meer is dan wij.''
''O ja Mien, vergeet ik te zeggen, ze blijven slapen.''
Ze kreeg een idee en zei:
''Jij hebt toch zo'n apparaatje met een microfoon. Moet je horen en ik heb nou al schik. We plaatsen die microfoon in de slaapkamer op een verborgen plek en leggen de draad onder het kleed naar onze radio in de kamer. Als ze naar bed gaan wil ik wel eens horen wat zij over ons zegt.''
Mien genoot van het vooruitzicht die lui af te luisteren.


Voor de deur stopte een blauwe Mercedes.
''Daar zal je ze hebben, darling.''
Wouter liep naar de gang en opende alvast de deur en begroette ze vriendelijk.
Annie was in de zeventig, klein van gestalte, droeg een donker mantelpakje en een blauw hoedje met een netje voor haar gezicht. Dat stond Mien al tegen, dat deftige. Ze kon het niet uitstaan, dat bekakte. Joop vond ze wel aardig.
Ze liep ook naar de gang om ze uit beleefdheid te begroeten.
Mien stak wel een halve meter boven haar uit en moest diep buigen om Annie een kusje te geven. Toen die opmerking van Annie:

''Het lijkt wel of je steeds dikker wordt, je moet op dieet. Ik volg nou een eiwit dieet, zie je niet hoe slank ik ben geworden. Ik lijk nu wel dertig.'' Mien ergerde zich verschrikkelijk. De visite nam plaats op de bank en toen gebeurde het. De stapel boeken waarmee de bank was gestut schoof weg, met het gevolg, dat de gasten naar beneden zakten.
'' Wat doen jullie nou?'', zei Mien verwonderd. Inwendig moest ze lachen toen ze zag, dat Annie bijna op de grond lag met haar hoedje nog op.
''Afschuwelijk die bank, zeker tweedehands hé'', zei Annie.

Eindelijk gingen ze klaverjassen. Mien had cocktails klaar gemaakt. Ze ergerde zich kapot aan dat geschimp van Annie. Wouter deed in haar ogen niets goed, zodat ze punten verloren. Joop knipoogde vaak naar Mien. Dat deed haar goed en ze keek hem smachtend aan. Toen ze de glazen weer vulde en om de tafel heen liep, voelde ze, dat Joop in haar kont kneep. Van haar vent had ze dat niet te verwachten, die dacht alleen maar aan drank.
Toen Joop al heel wat borrels achterover had geslagen en Mien zijn glas weer vulde, voelde ze nu zijn hele hand onder haar rok tussen haar dijen wriemelen. Dat deed haar goed.

Na het avondeten van rode kool met gebakken bloedworst en piepers en karnemelkse pap toe ging het gezelschap een wandeling maken in de omgeving.
''Het is hier wel een gat hé, wat een kale troep. Ik zou het hier geen dag uithouden'', zei Annie met haar bekakte stem.
Mien ergerde zich vreselijk aan die opmerkingen en wenste in gedachten haar een verzakking. Thuis gekomen gingen ze weer klaverjassen en werd het toch nog gezellig. Joop zette steeds gezellige wijsjes in en allemaal zongen ze mee. Iedere keer als Mien de glazen weer vulde voelde ze de grote hand van Joop tegen haar kont en soms tussen haar dijen. Iedereen werd moe, maar Mien bakte eerst nog een paar uitsmijters en zette koffie. Het was tijd geworden om te gaan slapen, maar Mien was nog klaar wakker en genoot als ze straks kon horen wat er gezegd werd over haar.

''Welterusten'', riepen de gasten lallend en gingen hossend de slaapkamer in.
''Gauw ouwe, zet het toestel aan.''
De radio stond al aan en ze hoorden het geroezemoes van die twee in de slaapkamer. Mien zat met haar oor vlak voor de luidspreker om maar niets te missen.
''Ik hoor ze, ouwe. Moet je horen wat dat kreng zegt. Ik ben een dik ordinair wijf en lijk op ma Flodder met dat stomme haar. Hoorde jij het ook, Wouter?''
''Ja, toch gemeen hé.''
''Moet je horen wat ze nou zegt, jij bent een boerenlul, die niet kan klaverjassen. Toen hoorde ze de stem van Joop:

''Annie ga niet zo te keer, Mien heeft toch haar best gedaan, mopper niet zo.''
''Hoor je dat ouwe, hij is redelijk, maar dat wijf van hem, wat een secreet hé?''
Weer de stem van Annie:
''Wie geeft nou de visite rooie kool met bloedworst te vreten, wat een armoedig zooitje. Ik ga hier niet meer naar toe.''
''Hoor je dat, dat zijn nou je vrienden. Het schompes kunnen ze krijgen.''
Eindelijk werd het stil.
''We gaan slapen, darling'', en hij deed de radio uit. Mien kon de slaap niet vatten en dacht aan Joop en voelde in gedachten de hand van hem tussen haar benen en ergerde zich vreselijk aan dat gesnurk van haar vent.

Schrijver: kees niesse, 26 april 2011


Geplaatst in de categorie: humor

2.8 met 4 stemmen 163



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
28 april 2011
Email:
hmessielive.nl
Een goedige, oude man heeft nog de minnaarsdrift van een jongere kerel. Annie is inderdaad een bekakte trut en verdient het om "vernederd" te worden. Het verhaal is prikkelend en toont aan hoe zogenaamde vrienden gewoonlijk roddelzuchtig zijn.
Naam:
Janny Ridderbos
Datum:
28 april 2011
Email:
janny.ridderbosskynet.be
Een hilarische gebeurtenis op een pakkende wijze beschreven.
Even lekker gelachen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)