Vaderland

Een losgeslagen stelletje studenten in Leiden.
De nieuwe studenten van 1939 die de “ontgroening” moesten ondergaan.
Walgelijk was het.
Het liep volkomen uit de hand, één van de studenten werd verwond aan zijn hoofd en hij verliet woedend het pand.

Het volgende wat gebeurde was dat een student kwam vertellen dat de buren waren binnengevallen.
De meesten van hen namen dit niet serieus.
Totdat….
Het hele podium draaide en het publiek midden in een bombardement op Rotterdam aanwezig was.
Het was erg beangstigend.
Dit heette een musical te zijn, maar het was meer een grensverleggend theater.
Alle ingrediënten waren aanwezig.
Filmbeelden, diverse decors, van de duinen tot de zee, van Londen tot het studentenhuis in Leiden.
Aria’s en duetten, zelf grote hoeveelheden water, als het ware live de zee op het podium, onvoorstelbaar!
Zelfs de dreigende lucht met donder en bliksem, je verstand zei je dat er niets aan de hand was, maar het werd behoorlijk levensecht.
De onvoorstelbare aantallen mensen als publiek, zaten op een podium dat steeds gedraaid werd naar een volgende scene.
Je zat dus het ene moment in Londen, dan op zee en zelfs de illusie dat je meekeek van uit een vliegtuig in de lucht.
De bommen vlogen je om de oren.

Koningin Wilhelmina was ook prominent aanwezig en ze bezat een behoorlijke strijdvaardigheid en wilskracht.
Haar humor was hartverwarmend.
Ze was heel hartelijk voor haar soldaten van Oranje, van wie er één Eric Hazelhoff is geweest.
Ze kwamen na de “oorlog” in een heus vliegtuig aan in Nederland.
Dat was een stuk podium dat zich voor onze ogen buiten afspeelde.
Een geluk dat het niet regende op dat moment.
Het was tenslotte op Vliegveld Valkenburg.

Zelfs op oude motoren reden er “studenten” in het rond.
Duitsers met levensechte uniformen en helmen, die gevangenen martelden en behoorlijk sadistisch waren, zelfs mensen neerschoten.
De duetten - het was tenslotte ook een musical - waren bijzonder en meeslepend, vooral de vrouw die de vriendin van Eric Hazelhoff speelde was geweldig.
Er werden ook mensen gefusilleerd, juist door de knallen en het ”bloed” heel realistisch.
Het was dan ook een opeenstapeling van emoties.
We zaten vooraan en het was alsof je midden in het gebeuren aanwezig was.

Een traan, een lach, een bijna hartstilstand, alles kwam voorbij.
Het was allemaal heel erg bijzonder.

Soldaat van Oranje W Wilhelmina

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

0.0 met 1 stemmen 76