Betrapt
Toen Mien eerder thuis kwam dan verwacht zag ze in de gang haar man vrijen met buurvrouw Carla.
''Ben je nou al weer bezig met mijn kerel, vuil loeder dat je bent.''
Carla ging er als en snelle jachthond vandoor en hem gaf ze een vuistslag en ze joeg hem de deur uit.
Wouter was inmiddels bij de rijksweg gekomen en probeerde een lift te krijgen. Iedere keer als er een auto naderde, stak hij zijn duim omhoog, in de hoop dat iemand zou stoppen. Hij had geluk, er stopte een zwarte Mercedes, bestuurd door een dame. Hij schatte haar een jaar of veertig.
''Goedemiddag mevrouw, gaat u richting Assen?''
''Ja, stap maar in'', zei ze vriendelijk.
''Hoe komt u aan dat blauwe oog, hebt U gevochten?''
''Dat niet mevrouw, maar mijn vrouw kon niet hebben, dat ik met de buurvrouw stond te praten'', loog hij.
De vrouw luisterde aandachtig en pakte hem bij zijn hand, en zei:
''Dat komt in de beste familie voor beste man. Moet ik je naar huis brengen en maak het weer goed met je vrouw, neem een bos bloemen voor haar mee.''
''Heel aardig van U mevrouw, maar ik wil voorlopig niet naar huis, ik heb familie in Assen.''
''Goed mijnheer, ik zal mij voorstellen, ik heet Laurien van Boetselaar en woon in een kasteel, even buiten Assen. Ga maar met mij mee, dan zal ik je oog thuis verzorgen, noem mij maar Laurie.''
''Ik ben ook maar alleen, behalve dan mijn butler, die altijd bezopen is. Mijn man was een graaf, schatrijk, maar oervervelend, hij raakte mij nooit aan. We aten van gouden bordjes. Gelukkig heb ik een vriend van in de dertig en die verwent mij elk weekend, want ik lust er pap van.''
Wouter had het niet meer, wat een raar wijf, dacht hij.
''Hoelang ben je al getrouwd, Wouter?''
''Bijna veertig jaar'', loog hij weer.
''Slaat ze je vaak?''
''Dat niet mevrouw, maar ik heb een buurvrouw die gek op mij is. Mijn vrouw kon haar niet uitstaan. Vanmorgen was mijn vrouw naar de markt. Toen ik bezig was de stoep te vegen, kwam mijn buurvrouw naar buiten. Ze vroeg mij of ze de rode lamp even mocht lenen, want ze had last van de schouder. Ik ging naar binnen en zij volgde mij. In de gang greep ze mij opeens beet en begon mij te zoenen en te betasten. Ze wist dat mijn vrouw naar de markt was. Tot mijn verbijstering liet ze haar slipje zakken en zei:
''Even een vluggertje, buurman.''
Toen hoorde ik mijn vrouw op de brommer aan komen rijden en kreeg bijna een hartverzakking, maar het was al te laat. Mijn vrouw kwam binnen en zag ons staan, terwijl haar slipje op de grond lag. Mijn buurvrouw nam natuurlijk snel de benen, want mijn vrouw is niet gemakkelijk. Ze sloeg mij een bloedneus en een blauw oog. Ik ben toen weggegaan, dat leek mij beter.''
Laurien luisterde aandachtig met een glimlach om haar mond, en zei:
''Zeg, hoe vind je mij er uitzien?''
''Leuk en knap, mevrouw.''
''Zo mag ik het horen schat, misschien een brutale vraag, maar hebben jullie vaak seks?''
''We hebben ook vaak ruzie over seks, mevrouw.''
''Vertel'', zei ze.
''Mijn vrouw vindt het genoeg, dat ik drie keer per jaar seks met haar mag hebben.''
Laurien begon vreselijk te lachen, en zei:
''Het is niet waar zeg, wat een rot leven heb jij beste man, ik wil wel drie keer per dag.''
Hij keek haar aan of hij het in Keulen hoorde donderen.
''Nog een uurtje schat, dan zijn we er, je mag bij mij wel overnachten, maar je moet mij beloven, dat je morgen weer naar je vrouw gaat.''
''Heel vriendelijk bedankt, mevrouw.''
''Noem mij maar Laurie, schat. Kijk, daar heb je mijn kasteel. Het is, zoals je ziet, helemaal omgeven door een gracht en alleen toegankelijk via een ophaalbrug.''
Ze liepen samen het kasteel binnen en gingen een brede trap op naar de eerste verdieping. In de grote kamer waren de ramen omlijst door groene gordijnen van een fluweelachtige stof. In de open haard brandden blokken hout, wat een heerlijke warmte verspreidde.
Op een hoogpolig kleedje voor de haard lag een nep teckeltje. Laurien had de oude butler met een lange baard en gele tanden opdracht gegeven een fles whisky te halen en de glazen te vullen.
Samen zaten ze op het tapijt, toen ze zei:
''Heerlijk hé, zo dicht bij de haard en een lekker glas whisky, geniet maar en straks nemen we er nog één hoor.''
Wouter dacht wat heb ik toch een mazzel, maar dacht wel aan zijn Mien.
Na een paar whisky's begon zij te lallen, en zei:
''Jeetje zeg, wat krijg ik het warm, ga me effen omkleden hoor, schat.'' Even later kwam ze de kamer in gekleed in een geopende beige ochtendjas. Daaronder droeg ze een zwarte string. Hij keek met genoegen naar dat welgevormde lichaam. Toch voelde hij zich niet op zijn gemak. Ze ging op het tapijt liggen en zei:
''Kom maar bij me liggen, verwen me.''
Daar had hij helemaal geen trek in.
''Kom, trek je kleren maar uit, en ze begon de knopen van zijn overhemd al los te maken en ze legde haar hoofd op zijn onbehaarde borst.
''Neem me maar lieverd, niet zo verlegen zijn hoor'', en ze zoende hem uitbundig.
Wouter kon het niet opbrengen haar te bevredigen en stond op en kleedde zich weer aan.
''Sorry Laurie, het gaat niet, ik moet steeds aan Mien denken.''
''Laurien werd ineens weer nuchter en zei:
''Goed jongen, ik begrijp je, je mag toch hier vannacht blijven slapen en dan ga je moren weer terug naar je vrouw.''
Ze nam nog een slok en zei: ''Proost.''
kpnplanet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: vrouwen
vrijen
919
Geef je reactie op deze inzending: