Desiderida

De 15 woorden, een internetspel om van 15 woorden je eigen verhaal te maken:
Mandoline, wederzijds, bagagewagentje,pony, bandrecorder, zelfvertrouwen, conclusie, modebewust, kangoeroe, luguber, hummeltje, oorspronkelijk, zelfbescherming, legitimatiekaart, desiderida.

Desi kwam vanuit Australië naar Nederland.
Daar had ze in een klein dorp gewoond met allerlei dieren, midden in de jungle. Een omgeving waar men in Europa alleen maar van kon dromen.
Zo kwam er bij hen in de achtertuin regelmatig een kangoeroe nieuwsgierig kijken wat die mensen toch allemaal aan het doen waren. Regelmatig was er ook een kaketoe, waarvoor haar vader allerlei geluiden liet afspelen op zijn oude bandrecorder in de hoop dat de vogel het zou imiteren.
Zo hadden zij en haar broer een heel ander leven gehad dan ze in Nederland zouden krijgen. De muziekclub die daar in de loop der jaren was ontstaan was heel gezellig en zij mocht meedoen omdat ze mandoline kon spelen.
Het was uit zelfbescherming dat ze altijd midden in een ring van vuur zaten, als ze hun muziekavondje hadden.
Op die manier werden gevaarlijke slangen en spinnen die in dat gedeelte van Australië veel voorkomen op een afstand gehouden.
Ze hadden eens een schattig konijntje gehad als huisdier, maar op een dag vonden ze het diertje niet meer terug. Heel luguber was dat eigenlijk, dat deze dingen zo maar konden gebeuren.

Op een dag vertelden haar ouders haar en haar broer, dat ze weer naar Nederland wilden emigreren, het land waar ze oorspronkelijk vandaan kwamen.
Leuk had ze dat niet gevonden. De opstandige gevoelens van haar en haar broer, toen dit ter sprake kwam, waren wederzijds.
“Ze hebben in Nederland geen dieren rondlopen zoals hier”, hadden ze tegen hun ouders gezegd.
Ze hadden voor de zoveelste keer een poging gewaagd om hun ouders te overtuigen dat ze beter daar konden blijven.
“Je moet daar altijd een legitimatiekaart bij je dragen”, hadden ze gezegd en ze zijn zo ontzettend modebewust daar, je kunt niet eens de kleding dragen waar je van houdt.
Pas toen hun ouders hen vertelden, dat zij een pony zouden krijgen, konden ze niets anders doen dan de conclusie trekken dat ze de oversteek naar Nederland toch wel zouden moeten maken.
Haar broer leek zich sneller dan zij bij de beslissing te hebben neergelegd. Zij had er heel veel moeite mee.
Haar naam was een afleiding van Desiderida, wat “gewenste” betekende.
Onwillekeurig dacht ze hieraan, toen ze met haar bagagewagentje op het vliegveld van Brisbane stond, klaar om naar Holland te vertrekken.
Gewenst voelde ze zich niet meer op dat moment.
Ooit had deze naam haar zelfvertrouwen gegeven, maar daar was op dat moment niet veel meer van over.

mandoline australië australië

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 117