Geheugen
''Darling, ik ga een eindje wandelen hoor, misschien gaat mijn rugpijn over.''
Mien was allang blij, eindelijk effen alleen nu ze een ochtend had meegemaakt, die een beroepsminnaar nog voor elkaar moet zien te krijgen.
''Goed ouwe,ga maar lekker wandelen, tegen elf uur heb ik koffie, doei''
Hij gaf haar nog een klap op de kont en liep kermend van de pijn de gang in en opende de huisdeur en zag zijn jonge buurvrouw Carla de vuilnisbak buiten zetten. Ze zag natuurlijk haar lieve oude buurman, waar ze gek op was, ondanks dat ze meer van vrouwen hield. Mien kon het niet verkroppen, dat zij zo op haar man gesteld was.
Ze moest nog denken aan de vorige zomer toen Carla in de steeg naast het huis op Wouter stond te wachten, die in de tuin bezig was de lege bierblikjes van het gras af te halen en in een zak te doen. Mien, die voor het raam stond en op hem wachtte, zag haar buurvrouw naar buiten komen en de steeg in lopen. Dat vertrouwde ze niet, ze ging naar buiten en keek voorzichtig de steeg in en ja hoor, daar stonden die twee elkaar af te likken. Carla stond dicht tegen hem aan en hij kneep haar in de billen. Witheet was ze en ze ging met haar reuzegroot lichaam met grote stappen de steeg in en bij het zien van haar, nam Carla de benen en sprong over de heg naar haar tuin. Dat kleine manneke schrok zich natuurlijk een ongeluk, dat hij betrapt was door zijn vrouw, maar gaf zijn buurvrouw de schuld.
''Hé buurman, wat loop je beroerd'', zei Carla
''Dag meid, ja, ik verrek van de pijn in mijn onderrug, misschien gaat het over met wandelen in het park.''
Mien stond weer voor het raam en zag die twee weer dicht bij elkaar staan te kletsen en ze kreeg de pee in. Ze kon het gewoon niet uitstaan, dat Carla haar man vertroetelde. Eindelijk liep hij door en terwijl Carla weer naar binnen zou gaan zwaaide ze naar Mien, die toch maar terug wuifde, want ze dacht, het is mijn buurvrouw en wil geen ruzie met haar, ze is nou eenmaal zo en ze raakt graag iedereen aan met wie ze praat, maar dat vrijen met haar man moet afgelopen zijn.
Wouter merkte in het park, dat het lopen beter ging. Ook het weer werd beter, ze zon kwam tevoorschijn en liet haar warme stralen voelen, nu het weer voorjaar was. In de verte zag hij twee mannen op een bank zitten. Toen hij ze genaderd was waren het bekenden uit de straat en hij groette hen vriendelijk.
''Kom erbij zitten, Wouter'', zei de 75 jarige Joop.
De 80 jarige Gerrit zat er ook, maar daar had Wouter vroeger wel eens mee gevochten in het café van Rooie Bart, maar nu was Gerrit erg vriendelijk en nodigde Wouter uit naast hem te gaan zitten.
Joop tegen, Wouter:
''Alles goed?''
''Prima Joop, alleen vanmorgen kreeg ik ineens pijn in mijn rug, daarom ben ik maar gaan wandelen en het zakt nu weer een beetje.''
'' Ja Wouter, zo heb ik last van mijn ogen, gisteren liep ik op mijn dooie gemak op straat en wilde ik oversteken, maar een enorme vrachtwagen reed rakelings langs me heen, ik zag hem niet aankomen en schreeuwde,jezus mijn ogen, mijn ogen, ik moet naar een oogarts. Erg geschrokken was ik natuurlijk en kon ik wel dood zijn.''
Toen zei, Gerrit:
''Ja, we worden oud en krijgen allerlei gebreken, zo liet ik gisteren mijn hondje uit, toen ik ineens een man zijn vingers in zijn oren zag stoppen en toen had ik pas in de gaten waarom hij dat deed. Ik keek namelijk naast me en zag een grote slee tien centimeter naast me staan. De bestuurder moet hard geremd hebben, maar ik heb het niet gehoord, omdat ik zonder mijn gehoor apparaatjes op staat liep en over wilde steken. Gelukkig, dat die man hard geremd heeft, want anders had ik hier niet gezeten en door de schrik riep ik steeds, mijn oren, mijn oren.''
Tenslotte, Wouter:
''Ik schijn vanmorgen een zware afwijking te hebben gehad, want tegen tien uur kreeg ik zin in seks en niet zo weinig ook en dat op mijn leeftijd. Ik weet wel hoe dat komt, dat komt door mijn hete buurvrouw, die zit me steeds aan te halen. Waar ik de kracht vandaan haalde is mij nog een raadsel, maar ik duwde Mien, die het bed aan het opmaken was, op het bed, trok haar baaien onderbroek naar beneden en gaf haar een beurt. Terwijl ik bezig was keek ze me vergenoegd aan en dat had ik niet verwacht, want meestal geeft ze mij een opdonder en lig ik op de grond.
Toen we aan de aan de koffie zaten, zei ze ineens:
''Zeg ouwe, dat mag je vaker doen, je hebt me wel drie keer genomen.''
Natuurlijk schrok ik mij kapot en riep tegen haar, dat kan niet waar zijn, jij zou dat nooit toegelaten hebben gezien mijn ervaringen uit het verleden. Dan is mijn geheugen niet meer in orde. Nu weet ik weer waarom ik pijn in mijn rug heb. Is het echt waar, Mien, drie keer, niet te geloven?''
''Ja, echt waar, ik begreep het ook niet, jaren niks en nu hoop ik op een herhaling, je hebt een borrel verdiend.''
De drie oudjes hadden de grootste lol.
kpnplanet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: mannen
rugpijn
183
Geef je reactie op deze inzending: