Gaatje

De stad was middeleeuws zonder de moderne werkelijkheid te verliezen. Ik zat aan een gietijzeren tafeltje op een terras en dronk trappistenbier. Het was zo’n hete dag waarop het niet verstandig was iets anders te doen. Ik snoof de geur van de gracht op. Ik weet nooit goed of ik die moet omarmen of verwerpen. Het heeft iets van een geil parfum en tegelijkertijd de afstotelijke weeïgheid van braaksel en rotte eieren.

Er namen met veel omhaal een man en vrouw plaats aan het tafeltje naast mij. Zij plaatste tassen met dure merknamen duidelijk in het zicht en sloeg haar lange slanke benen, zoals je die normaal alleen maar in reclames ziet, zo over elkaar dat haar korte suède rokje een beetje omhoog schoof. Aan mijn kant was daardoor een prikkelend stukje van haar dij te zien. Een stevige gladde dij. Ze wist dat ze mooi was en straalde uit hiervan gebruik te maken. Ondanks mijn afkeer voor zelfingenomen zoogdieren, kon ik als gezonde man haar aantrekkingskracht niet weerstaan en gluurde zo onopvallend mogelijk door mijn daartoe haastig opgezette zonnebril. Zonder dat haar blik mijn kant op dwaalde, vertelde iets in haar houding dat ze zich volledig bewust was van mijn aandacht. Alles wat ze deed was net even te nonchalant. Ze verschoof uitdagend een beha bandje en richtte zich tot haar tafelheer. Jan Peter was lomp en vettig, maar had overduidelijk de beschikking over de hoeveelheid valuta die de vrouw eiste als voorwaarde voor hun samenzijn.
Zij informeerde of de Bentley goed geparkeerd was. Hij, die zich eigenaar van auto én vrouw waande, galmde hard: ‘tuurlijk Claudette, tussen twee Benzen!’. Overdreven wierp hij zijn autosleutels op tafel, knipte met zijn vingers naar een kelner en bestelde een fles rosé met een emmertje ijs. Ongeduldig trommelde zijn goud beringde vingers op tafel.
Claudette stak een wijsvinger met rode nagel in het openstaande boord van zijn overhemd. ‘Zijde is zo heerlijk’, zuchtte zij.
‘Ik heb liever dat je het me uittrekt’, gromde Jan Peter.
‘Toch niet hier, gekkieding!’ Ze schudde haar volle stevige boezem. Hij kwijlde nog net niet. Ik voelde dat de bewegingen in haar blouse tevens een uitdaging aan mijn adres vormden en richtte mijn aandacht zo goed mogelijk op mijn tweede trappist. Deze dag was me al warm genoeg.

Verder ving ik alleen nog flarden van het gesprek op. Hij pochte over verdiensten, rammelend met zijn Rolex, terwijl Claudette geeuwend zinspeelde op cadeautjes die haar konden plezieren. Beiden zouden aan het einde van de dag krijgen waarnaar ze verlangden.
De schemering zette in en ik vertrok. De afkoelende avondlucht maakte de geur van de gracht dieper. Onderweg zag ik opeens iets glimmen in een goot. Zo’n oud muntstukje met een gat in het midden. Zo is het, dacht ik: alles draait om geld en het gaatje!

liefde geld zomer geld zomer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 3 stemmen 154