Hij werd er opgewonden van

''Lekker weer schat, zullen we langs de weilanden gaan?''
''Weet je dan wel de weg terug, vorige keer kwamen we in het bos terecht, weet je nog?''
''Maak je maar niet bezorgd, ik weet nu de weg. Ik heb je nog vergeten te zeggen, dat ik vanochtend een telefoontje kreeg van de kabelmaatschappij. Ze komen vanmiddag tegen twee uur digitale televisie aansluiten. De man zei, dat we de laatste waren in dit gat.''
''Moeten we zeker voor betalen, hé? We hebben toch een goed beeld met onze eigen antenne'', zei Mien.
''Nog wel, maar de ontvangst op je eigen antenne gaat weg, alles wordt digitaal'', zei Wouter.
Toen ze langs een weiland liepen zag zij een koe krachtig met zijn uier heen en weer slingeren. ''Zou die soms pijn hebben, ouwe?''

''Ik denk eerder, dat die koe morgen jarig is, daarom klopt hij vast de slagroom.''
''Nu jij het zegt, geloof ik je.''

Na de lunch ging zij zijn lange onderbroeken verstellen en hij nam plaats in zijn fauteuil voor het raam. Precies op tijd stopte er een auto van de kabelmaatschappij voor de deur. Er stapte een man uit met een doos onder zijn arm. De bel rinkelde en Wouter slenterde naar de deur en deed die open.

De monteur:
''Goedemiddag, ben ik hier bij de familie Jansen?''
''Dat klopt mijnheer, komt u binnen.''
''Ik kom een decoder bij uw televisie plaatsen, dan krijgt u een schitterend beeld van digitale kwaliteit. U bent de laatste in het dorp. Over een paar weken ontvangt u geen beeld meer met de eigen antenne op het dak. U krijgt veel meer zenders met een prima beeld.''
De grote Mien met haar enorme omvang kwam ook in de gang en het kleine manneke keek tegen haar op en dacht misschien, met haar kan je beter eten dan vechten.

Wouter:
''Goed mijnheer, plaatst U het apparaat maar, we zullen wel zien. Mijn vrouw en ik kijken meestal alleen maar naar soap, dat zijn leuke programma's met veel zwendel en vreemd gaan.''
De monteur moest lachen.
''Wilt U een bakkie koffie?'', vroeg Mien.
''Graag mevrouw, zonder suiker.''

De monteur was gauw klaar en zette het toestel aan.
''Hoe vindt U het beeld, mevrouw?''
''U hebt gelijk, het is inderdaad veel mooier, maar wat gaat het kosten?''
''De eerste drie maanden is gratis, daarna krijgt u een brief van de kabelmaatschappij, maar de prijs valt mee, mevrouw.''

De installateur bedankte voor de koffie en ging weer weg. Toen ze terug kwamen van boodschappen doen zette Wouter het televisietoestel aan en ging wat zappen. Mien was in de keuken bezig het eten klaar te maken. Opeens een zender met een blote vrouw op de bank. Hij keek zijn ogen uit. Dat is even mooi meegenomen zo'n zender, dacht hij.
Op dat moment kwam Mien de kamer in met twee borreltjes vóór het eten. Hij schrok en was net te laat om de zender weg te schakelen.

Zij zag ook de blote vrouw, en riep: ''Wat krijgen we nou, wat is dat voor smeerlapperij, zet af dat ding, zijn ze nou helemaal belazerd. Ik ga morgen meteen bellen, dat ze het kastje weg moeten halen en ik protesteer ook bij de burgemeester.''
Wouter dacht, ook dat nog. Hij vond het wel fijn zo'n zender, want seks met Mien was verleden tijd. Hij werd er gewoon opgewonden van en dacht dat hij een hoop tekort kwam. De volgende morgen na het ontbijt pakte Mien de telefoon en belde de kabelmaatschappij. Pas na tien minuten kreeg zij verbinding.

Eindelijk een mevrouw aan de lijn. ''Dag mevrouw, moet U eens horen. Gisteren is bij ons een kastje geplaatst voor de ontvangst van digitale televisie. Ik schrok mij kapot, toen mijn man bij het zappen plotseling een naakt mokkel zag, die even later lag te wippen met een kerel. Waar zijn jullie mee bezig zeg, zo meteen is mijn vent in staat mij om de haverklap te bespringen. Ja, U lacht wel, maar ik zit er mee. Ik vind het een schande en ik verzoek U het kastje weer op te halen. Ik heb aan drie zenders genoeg.''

''Dat mag niet mevrouw, alles wordt digitaal en met uw eigen antenne is geen ontvangst meer mogelijk. U kunt er wel een slot op zetten.''
Mien: ''Dat zal wel, maar die vent van mij, weet dat slot er wel af te halen, ik ken hem.''
Hij hoorde dat allemaal aan en dacht, het zal toch niet waar zijn, dat ze het kastje weghalen, want hij vond die zender een verrijking in zijn sober bestaan.

Even later belde ze de burgemeester. Gelukkig had ze hem meteen aan de lijn.
''Goedemorgen mevrouw, wat kan ik voor u betekenen. Hoe gaat het met Wouter? Wilt u tegen hem zeggen, dat het morgen weer nieuwe maan is, dan hebben we weer feest in de tent. Ik heb voor een hoop drank gezorgd en mijn vrouw bakt weer de kroketten. Maar waarom belt u mij?''
''Moet u eens horen burgervader, gisteren is bij ons door de kabelmaatschappij een kastje geplaatst voor een mooier beeld en meer zenders, maar tot mijn hevige schrik zit er een zender bij met blote mensen. Kan dat zomaar burgemeester, waar blijft onze beschaving?''

''Beste mevrouw, maakt u zich niet ongerust, het is de moderne tijd. Ik kijk elke avond een uurtje voor ik naar bed ga en mijn vrouw is uitermate tevreden, ze komt nu weer aan haar trekken. Op verzoek van veel vrouwen is deze zender op de kabel gezet, omdat hun mannen het laten afweten en dan kan zo'n zender de mannen opvijzelen. Bij mij heeft het goed geholpen.''
''Dat meent u toch niet burgemeester, ik sta perplex van u, wat een wereld'', en ze gooide kwaad de telefoon neer.

''Dat kastje gaat weg, ik zoek het hoger op bij de koningin'', en ze ging koffie zetten.

Schrijver: kees niesse, 18 mei 2013

c.niessehotmail.com

Biografie van deze schrijver

kabelmaatschappij ka kastje burgemeester

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 376