Ze kwamen om hem te verwennen

Wim de bijbelvorser en zijn vrouw Alie waren net thuis van het kerkbezoek. Het was zondagmorgen elf uur toen de huisbel rinkelde. Wim zat nog gekleed in zijn zwarte pak na te denken over de preek van de dominee. Hij had de bel niet gehoord. Zij was in de keuken koffie aan het zetten, en riep:
''Hé boterletter, de bel gaat, doe effen open.''
Die oorverdovende stem van haar hoorde hij wel en liep naar de deur en opende die.
Er stonden twee dikke vrouwen van middelbare leeftijd en ouderwets gekleed voor de deur en zij keken heel zedig. Hij dacht 'kom ik net de kerk uit krijg ik dat weer, zeker weer Jehova Getuigen'.

''Goedemorgen mijnheer, wij kregen van onze baas te horen, dat op dit adres twee dames werden gevraagd om de man des huizes heerlijk te verwennen. U bent toch Wim de bijbelvorser, zo werd dat medegedeeld door de telefoon. Wij hebben een opblaasbed meegenomen en als u plaats maakt in de huiskamer en de gordijnen dicht doet en kaarsjes aansteekt of de schemerlampjes, dan hebben we vast een begin van een romantische sfeer geschapen en kunnen wij u heerlijk gaan verwennen. Bij de prijs is inbegrepen een fles champagne, die we samen als we uitgekleed zijn, gaan drinken.''

Wim snakte naar adem en keek de dames aan of hij het in Keulen hoorde donderen, zo verbaasd was hij. Eindelijk na een stilte kon hij wat zeggen:
''Sorry dames, u bent vast op het verkeerde adres, ik kom net uit de kerk en nou dit, twee dames die seks met me willen. Ammehoela, de dominee had het er net over. God schiep de seksualiteit van de mens die, net als al het andere, oorspronkelijk volmaakt en onschuldig was. God heeft duidelijke grenzen aangegeven op seksueel gebied en Hij bedoelt, zolang seks binnen het huwelijk plaatsvindt, is het iets moois. Geslachtsgemeenschap buiten het huwelijk is niet goed en geeft lichamelijke en geestelijke verwoesting. Dus dames verzoek ik u op te zouten, ik heb niemand besteld, zal wel weer een geintje van iemand zijn en ik vermoed welke hufter mij dat geflikt heeft.''

''Mijnheer, aan die mooie praatjes over God hebben we niets, wij zijn hier naar toe gestuurd, dus laat ons binnen en vergeet de dominee. Wij moeten ook leven. Wees redelijk mijnheer, u ziet er nog goed uit en we zijn nu al verliefd op u. Als u helemaal bevredigd bent, voelt u zich herboren en neemt u van ons maar aan, dat die dominee ook aan zijn gerief komt, wij kennen hem maar al te goed. Mocht u toch ons weigeren, dan eisen wij onkostenvergoeding, kom op met je poen, wat zullen nu krijgen. Ons bellen en dan zeggen, dat je van niets weet. Dat gaat niet gebeuren, vriend. Betalen, en rap.''

Wim wilde de deur dichtdoen, maar de dikste van die twee tantes zetten haar voet tussen de deur en de muur. Toen kwam Alie aangerend, want die dacht wat duurt het lang met die twee Jehova Getuigen.
''Wat moeten die wijven, Wim, zeg maar dat je gereformeerd bent en dat je al zwaar gelovig bent.''
''Het zijn geen Jehova Getuigen, maar ze zeggen, dat ze besteld zijn op dit adres voor een heerlijk seksueel spelletje met de heer des huizes.''
''Zijn ze nou helemaal besodemieterd, schop ze het pad af, boterletter, je durft ook niks.''

Hij vermande zich en schopte haar voet weg en schreeuwde, dat ze moesten opzouten. Het ging Alie niet vlug genoeg en zij pakte een honkbalknuppel uit de paraplubak en joeg ze daarmee weg.
De vrouwen riepen: ''We komen terug.''
Met een bonkend hart ging het echtpaar de huiskamer in.
Hij:
''Wie zou ons dat geflikt hebben, ik vermoed buurman Wouter verderop, die smerige inbreker. Je weet toch, dat ik hem les heb gegeven uit de bijbel en dat hij veertien dagen geleden meeging naar de kerk, maar dat de schoft tijdens de preek van de dominee een nijptang keihard uit zijn binnenzak op de stenen vloer liet vallen. Die had hij nodig om een fiets te stelen die achter de kerk stond. Ik heb hem toen een vuistslag verkocht. Ik denk daarom dat hij wraak heeft genomen.''
Zij:
''Dat moet je wel bewijzen, boterletter.''