Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Zeer verlate notitie bij de vijf mei-viering 2011/Een lieflijk sprookje of het toppunt van gruwelijkheid?

De documentairemakers hebben kennelijk ondanks alles datgene als een lieflijk sprookje willen presenteren wat omkleed is met de gruwelijkheid van nazisme, gaskamers en de ultieme vernietiging......

De tante was niet ouder dan dertig. Ze borduurde en tekende graag en maakte keurige knipsels van Indische voorstellingen.
Ze was zijn lievelingstante en als jongen koesterde hij zich in haar zorg en aandacht en voelde hij zich beschermd alsof over zijn kleine, poëtische wereld een stolp was gezet die de kinderlijke tafereeltjes van zijn jeugd overhuifde en er een zachte lieflijkheid aan verleende die zozeer in tegenstelling stond tot toekomstige gebeurtenissen die de flagrante schending van alle lieflijkheid, alle poëzie zouden betekenen en de ultieme tegenstelling tussen dit sprookje van zijn jeugd en het onuitsprekelijk onmenselijke zouden oproepen.

Hij is, zestig jaar na dato, gaan zoeken naar de panorama's en decors van zijn jeugd omdat hij geen rust kon vinden en hij vond de boerderij terug waaruit zij eens weggevoerd was door brute misdadigers voor wie het woord "mens" als onbruikbaar moet worden beschouwd; weggevoerd naar het meest verschrikkelijke oord der mensengeschiedenis, naar het huiveringwekkende voorportaal van het einde.

Haar foto op zijn dressoir toont het gezicht van een nog jonge vrouw, een meisje haast, slechts één portret in de eindeloze portrettengalerij van de onmenselijkheid.....

Schrijver: I. Broeckx, 31 januari 2014


Geplaatst in de categorie: oorlog

3.5 met 2 stemmen 91



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
1 februari 2014
Email:
hmessielive.nl
Ineke, jouw verhaal treft mij pijnlijk en tegelijk roerend.
Op de foto meen ik een gedeelte van de verzamelplaats "Vught" te herkennen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)