Heerlijk die worst

Er waren vanmiddag harde windstoten en was ik bang, dat de populieren achter mijn huis zouden omwaaien. Mijn hond Bonky waarschuwde mij al. Hij kwam naar mij toelopen, en zei:
''Ouwe, ga niet dicht bij het raam zitten. Straks valt een boom op je huis en leg je voor pampus op de grond. Jij bent de enige die mij eten geeft, dus kan ik je niet missen.''

''Oké , het is bar en boos hé? Wil je er nog uit, Ja hé?.''
Hij gaf met zijn kop een ja beweging, want hij moest duidelijk zijn behoeften doen. Hij is nu zes jaar en een heel lief en oersterk. Wanneer hij naast mij op de grond zit terwijl ik zit te eten probeer ik hem wel eens weg te duwen, maar dat lukt niet.

Hij zat al in de gang op mij te wachten. Opeens een harde klap op de stenen grond voor het huis, een dakpan lag in diggelen. Bloedlink hier met die zware storm. Ik trok mijn regenjas aan en deed de halsband om zijn dikke nek. Hij keek mij tevreden aan, en zei:
''Baas, krijg ik straks een stuk van die heerlijke worst, die je vanmorgen in de supermarkt hebt gekocht?''

''Jij krijgt wanneer we terug zijn een lekker stuk worst.''
''Je bent een goeie kerel'', Kees.
Meestal loop ik met Bonky over het zandpad naar het bos achter mijn huis, maar nu nam ik een andere weg. Wij moeten geen boom op onze kop krijgen.

We hadden wind tegen en ik kon bijna niet vooruit komen, maar Bonky keek
achterom en zei:
''Mag ik tegen deze dikke boom bouten, baas?''
''Doe maar, en dan gaan we meteen terug.''
''Oké chef'', en met een sneltrein vaart waren we weer thuis en keek hij mij met een schuin hoofd aan waar de worst bleef. Gulzig at hij het stuk worst op en ging tevreden een dutje doen in zijn mand naast mijn stoel.

Schrijver: kees niesse, 10 februari 2014

c.h.niessekpnplanet.nl

Biografie van deze schrijver

storm hond worst hond worst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 152