Vreemd gaan

Het is een mooie zomerdag. Mijn Daf is nog in prima staat en ik verveelde me. Kom dacht ik, tuf naar het strand en ga daar wandelen. De auto startte pas na een half uur na veel gevloek. Gelukkig bleef de motor lopen en na een uur stopte ik op een parkeerplaats in een badplaats. Ondanks het prachtige weer was het niet druk. Dat vond ik fijn. Eerst wat eten en koffie drinken, dus stapte ik Mac Donald binnen. Twee broodjes met kroket en een beker koffie bestelde ik bij een knappe dienster. Ze gaf mij nog korting ook, zeker omdat ik een oude kop heb en er sjofeltjes bijliep met versleten schoenen en een ouwe regenjas met scheuren. Altijd zie ik er armoedig uit en loop ik te klagen, dat ik niet rond kom van mijn AOW in de hoop, dat ze mij wat geven en dat lukt vaak.

Ik volgde een zandpad door de duinen en toen ik door een bocht liep zag ik de prachtige blauwe zee en het brede schone strand. Prachtig hoe je de golven wit ziet schitteren door de zon. Opeens hoorde ik een vrouwenstem. Ik keek om en daar stond een vrouw achter een struik zich aan te kleden. Ze riep:
''Mijnheer, ik ben bang.''
''Wat is er'', zei ik.

''Mijnheer, staat die naakte man daar nog met die houten poot.''
Ik kijken en inderdaad stond daar een man met een houten poot naar ons te kijken.
''Wat is er met die man?'', vroeg ik.
''Hij vroeg of ik met hem meeging een patatje eten op het andere strand. Ik schrok, omdat hij naakt was. Toen had ik pas in de gaten, dat ik op het naaktstrand was. Snel keerde ik mij om en liep hier naar toe om mij aan te kleden. Ik liep daar gewoon in mijn badpak. Eerst wilde ik naar het gewone strand lopen, maar hij kwam mij achterna. Daarom ben ik gauw hier naar toe gelopen om mij aan te kleden.''

Ik dacht, dat heb ik weer. Toen ze klaar was heb ik haar vergezeld naar het dorp. Het was een leuk vrouwtje, ik schatte haar in de veertig, vrij lang en mollig. Toen ze bij haar auto was vroeg ze of ik zin had met haar iets te drinken. We zijn toen een café binnen gegaan en zij dronk koffie met een likeurtje en ik een glas pils. Ze begon weer te praten over haar man. Lachend zei ze:
''Ik was verliefd geworden op de jonge postbode, een knappe slanke man met donkerblond krullend haar.
Ik kon hem wel opvreten. Mijn man is directeur van een kartonnagefabriek en was vroeg naar zijn werk gegaan.

Ik lag om halftien nog in bed na te genieten van mijn vibrator toen er gebeld werd. Ik deed gauw mijn ochtendjapon aan en opende de deur. Was het de postbode en hij keek me zo lief aan, dat ik hem vroeg binnen te komen en hij deed het. Expres liet ik mijn japon open en hij zag natuurlijk mijn grote borsten. Hij keek er verlekkerd naar. Ik loodste hem de slaapkamer in en we doken om de beurt op elkaar. Wat een verschil met mijn man. Die ligt na vijf minuten al amechtig te hijgen en hij stinkt nog uit zijn bek ook. Toen ik heerlijk lag te genieten schrok ik mij een hoedje, de huisbel klingelde. Ik verstopte de postbode in een kast. Het was mijn vent, hij had papieren vergeten. Zo zie je maar mijnheer, je kunt niet eens fatsoenlijk vreemd gaan.''

Wat genoot ik van haar verhaal. Ik was vrijer geworden om haar wat te vragen, en zei:
''Is de postbode weer uit die kast gekomen?''
''Ja, natuurlijk en we hebben nog een wip gemaakt, hij was er een ster in, kan ik u verzekeren.''
Toch kreeg ik op een zeker moment antipathie tegen deze vrouw. Zo heb ik ook zo'n vrouw gehad, die met de melkboer lag te rommelen, toen ik uit de nachtdienst eerder thuis kwam. Ik mocht van de chef eerder naar huis, omdat ik mij beroerd voelde. In de hal zag ik een krat met melkflessen staat. Dat vond ik verdacht. Voorzichtig ging ik de trap op en opende zachtjes de slaapkamerdeur.

Zag ik een fles melk naast het bed staan en de melkboer boven op mijn vrouw. Woest was ik. Met een knuppel heb ik op zijn blote reet geslagen en heb eerst zijn broek, die op de grond lag, vol gescheten en uit het raam geflikkerd. In zijn blote reet moest hij toen naar buiten. Mijn vrouw kwam niet bij toen ze zag, dat ik de broek van de melkboer vol had gescheten. Toch zijn we uit elkaar gegaan.
Na het verhaal van de mollige vrouw heb ik afscheid van haar genomen en van wandelen op het strand kwam niets meer terecht. In de auto moest ik steeds lachen, wat ik weer had meegemaakt.