Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Zijn favoriete kaas

Eindelijk is het lekker warm buiten. De bomen en struiken zijn weer groen en in de tuinen van de buren zie ik weer prachtige bloemen, in kleuren geel, rood en blauw. Wat ben ik blij. Toen ik in mijn tuintje plaats had genomen in een rieten stoel genoot ik van het gesjilpt van de vogels. Toen ik de krant las voelde ik iets op mijn schouder. Ik keek en zag de mij bekende merel, die mij kopjes tegen mijn wang gaf. Al een hele tijd ben ik bevriend met haar.

Maar er was ook een muis, die mij niet lief had. Een brutale muis was het en hij was er ook weer.
Volgens mij kon hij het niet uitstaan, dat ik het vogeltje lief behandelde en hem niet. Ik wist, dat hij ook een hekel had aan de merel en de merel aan hem.

Op een dag gebeurde het. De muis loerde naar het nest van de merel, want hij wist natuurlijk, dat er eieren in lagen. Wanneer de merel was uitgevlogen, dan nam hij zijn kans waar en glipte het nest van de merel binnen en knaagde aan de eieren. Toen de merel terug kwam op zijn nest en nog maar één eitje zag, kreeg hij traantjes in zijn oogjes. Wat was ze bedroefd en kwam naar mij toe om raad te vragen wat te doen.

''Zo, ben je er weer, lief vogeltje?''
Hij keek mij verdrietig aan.
''Wat is er, is die muis soms weer in je nest geweest?''
''Ja lieve mijnheer, hij is er weer geweest en heeft twee kindjes van mij opgegeten. Ik ben zo verdrietig.''
''Je moet beter opletten of je nest op een plaats bouwen, waar de muis niet bij kan.''

''Dat vind ik gemeen van u. U bent toch een mens en God heeft u geschapen om de dieren lief te hebben. Van u hoef ik ook niets te verwachten.''
De merel wilde boos wegvliegen, maar ik kreeg medelijden met hem, en zei:
''Luister eens lieve merel, hier heb ik een plan om de muis uit te schakelen. Ik wil de muis niet doden, want ik ben lid van de dierenpartij. Ik zal je nog wat anders vertellen lief vogeltje. Vannacht lag ik in bed en had overal jeuk.

Ik deed het licht aan en zag wel tien vlooien heen en weer springen. Mijn benen zaten vol vlooienpikken. Ik wilde de vlooien dood maken tussen mijn nagels, maar mijn vrouw was ook wakker geworden en gaf mij een draai om mijn oren, want ze zei:
''Kees, je gaat die vlooien toch niet dood maken hé, ik waarschuw je, want dat mag niet van de dierenpartij.''

Dus liet ik ze maar heen en weer springen. Je went er wel aan, dacht ik.
''Moet je horen lieve merel, ik heb een idee. Vlieg naar het weiland verderop en maak van een paar grassprieten een stevige pijl. Ga dan terug en verstop je achter een struik in de buurt van je nest en wacht de muis op. Wanneer je hem ziet aan komen sluipen, dan neem je de pijl klemvast tussen je pootjes en schiet hem af als je de muis dichtbij ziet. Probeer het maar.''

''Wat een goed idee, mijnheer. Ik begrijp het volkomen. Een mens mag een dier niet doodmaken, maar een dier mag wel een ander dier dood maken, want wij hebben ander wetten in de dierenwereld. Ik ben u erg dankbaar en ga het proberen.''
De volgende dag zat ik weer in de tuin en wachtte af. Ik was benieuwd of de muis weer zou komen. De merel had ik niet meer gezien. Die zou zich waarschijnlijk achter een struik verstopt hebben om de muis op te wachten.

Net toen ik weer weg dommelde voelde ik de muis weer over mijn voeten lopen en weer schold hij mij uit voor een boerenkarhengst. Laat maar gaan, dacht ik. Even later hoorde ik een hevig gepiep en hoorde de muis zeggen:
''Attenoje, wie flikt dat.''
Ik zag hem met een gras pijl in zijn rechteroog naar mij toe rennen en riep kwaad naar mij:
''Heb jij dat geflikt, ouwe?''
Ik gaf geen antwoord en deed net of ik sliep.

Van de pijn liep de muis gillend in de rondte. Waarschijnlijk was zijn gezichtsvermogen achteruit gegaan, want net op het moment, dat mijn vrouw met een dienblad met twee knopjes koffie en een paar kano’s de tuin in liep, schrok de muis zich het apezuur en sprong hysterisch met een noodsprong op het dienblad. Mijn vrouw schrok zich een ongeluk en liet het dienblad vallen. Met een daverende klap viel alles op de stenen grond.

De muis rook de koek en smulde er heerlijk van. Mijn vrouw was helemaal van de kaart en moest ik bijbrengen met eau de cologne. Toen de muis genoeg van de koek had sprong hij weer als en wilde in de rondte, want de pijl zat nog steeds in zijn oogje. Ik kreeg medelijden met hem en wist hem te pakken.
''Help me mijnheer, riep hij.
''Oké, dat zal ik doen, maar dan moet je mij beloven nooit meer de merel lastig te vallen en ook niet meer zijn nest in sluipen om de eieren op te eten. Beloof je dat?''

''Ja mijnheer en wilt u nu de pijl, uit mijn oogje halen, want ik zie bijna niks meer?''
Spoedig had ik het pijltje eruit en smeerde er wat zalf op, en zei:
''Ga nu een poosje slapen, dan zal het wondje gauw genezen en kan je weer alles zien. Kom vanavond effen bij mij in de keuken, dan leg ik daar wat stukjes kaas voor je neer en ik wil ook hebben, dat je vrede sluit met de merel.''

''Dat doe ik mijnheer en ik verheug mij op de stukjes kaas. Mag ik vragen wat voor kaas, mijnheer?''
''Edammer kaas, muis.''
''Heerlijk, dat is mijn favoriete kaas en nu ga ik vrede sluiten met de merel.''
Aldus geschiedde.

Schrijver: kees niesse, 19 mei 2014


Geplaatst in de categorie: dieren

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)