Jeruzalem: een stad in een stad......
De wijk Jeruzalem ligt ingeklemd als een stad in een stad, als een sfeer binnen een sfeer, ongeveer zoals het ene veelkleurige Russische poppetje zich bevindt in het andere.
De vervallen, verpauperde flats rijzen hoog op en geven de indruk alsof hun ontwerp ontsproten is aan het verziekte brein van een krankzinnige architect die een koortsdroom verwerkelijkte als stenen decor en entourage voor de armoede die hier gemeengoed is.
Het buurthuis ligt er verlaten bij met haar witte voorgevel als een misplaatst koloniaal overblijfsel in een ver, tropisch land.
Bij het kanaal werpen vrolijke donkere kinderen een welgedane, waggelende eend stukjes brood toe. De grond langs de oevers van het water is hier en daar opengebroken en -gebarsten en de aarde toont haar zanderige innerlijk.
De wilde bloemen kunnen het vaalgroene, fletse, verlepte gras nauwelijks opfleuren, evenmin als dure sieraden de hals van een overjarige actrice nog kunnen sieren.
En het kabbelende, rustige water van het Wilhelminakanaal stroomt onvermoeibaar en murmelt ten eeuwigen dage zachtjes een lied dat vast en zeker gaat over vergankelijkheid en dat de wijkbewoners troost en in slaap wiegt.....
Geplaatst in de categorie: woonoord
stadswijk
76
Geef je reactie op deze inzending: