Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Angstvisioen of toekomstdroom?

(Tweede, herziene en uitgebreide versie)

Als de ongenadige tijd zover is voortgekropen en voortgeschreden dat de bleekblauwe morgenhemel aan mijn venster verschijnt, weet ik, dat er appel voor me wordt geblazen......

God verhoede dat, ongezien en onbetast, de dodelijke ziekte al heeft postgevat in de weke welvingen, in de zachte, tedere lobben die, als een halve, denkbeeldige citroen rusten op mijn bovenlichaam, aangebracht en geconstrueerd door een meesterlijke architect van onbekende origine; de tedere kussens van mijn vrouwenlichaam die mij, indien mogelijk, nog dierbaarder zijn dan mijn bloed, dan mijn adem, dan mijn hart, dat vooralsnog onversaagd tegen mijn ribben bonkt.....

Op de Röntgenafdeling siert een wandvullende afbeelding van een uitvergrote blauwe en rode roos de muur. Moet dit tafereel tot troost dienen voor de wachtenden die in angstige spanning en met onbestemde vermoedens van mogelijk onzegbaar en onvoorstelbaar toekomstig onheil hier de wachtkamer bezetten?

Hoe dit ook zij, de harde platen, de mechanische ogen van de onverbiddelijke apparatuur zullen beslissen en besluiten en aan dit besluit zal ik niet kunnen ontkomen.....

Het telefoontje is de daaropvolgende morgen in alle vroegte snel gepleegd.
De onpersoonlijke stem van de dokteraassistente verklaart: "Bij uw mammografie zijn geen afwijkingen gevonden"

Zal dan toch de weidse, wijde hemel van maart zich weer voor me ontvouwen en uitstrekken; zal ik dan toch op mijn aanstaande tweeënzestigste verjaardag kunnen snuiven aan een boeket zomerrozen.....?

Schrijver: I. Broeckx, 18 december 2014


Geplaatst in de categorie: lichaam

4.0 met 2 stemmen 186



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)