Jaloerse man
Heerlijk weer was het, het licht van de zon maakte Janneke vrolijk. Ze wilde er even op uit, lekker rond slenteren op de markt en zoute haring meenemen voor Wout. Met hem was ze al vijftig jaar getrouwd. Vroeger gingen ze altijd samen naar de markt, maar hij vond alles te duur. Daarom ging ze nu alleen op de fiets naar het centrum van het dorp. Ze dacht ik moet het er nu van nemen, want nu kan het nog, straks ben ik te oud en is alles voorbij.
Dichtbij op het plein was een restaurant. Ze nam plaats op het terras. Een bleek uitziende ober kwam naar haar toe en vroeg beleefd:
''Waar kan ik u mee van dienst zijn, mevrouw?''
''Graag een kopje koffie en een plak cake met slagroom'', zei ze vriendelijk.
''Dat komt in orde, mevrouw.''
Ze keek om zich heen en zag tot haar schrik in het restaurant een knappe jongeman, die haar een paar weken geleden naast haar in de bus kwam zitten en een onzedelijk voorstel deed. Toen de kelner naar het terras kwam met de koffie en de cake kwam ook de jongeman achter hem aan, maar hij herkende Janneke gelijk en was zo brutaal bij haar aan het tafeltje plaats te nemen.
''Dag mevrouw, wij kennen elkaar al, was het niet in de bus een paar weken geleden?''
Ze zei:
''Ja, ik herken u wel, maar doet u maar geen moeite mij te verleiden om met u mee te gaan. Daar begin ik niet aan, ik ben getrouwd met een lieve man.''
''Mevrouw, zeg dat niet te gauw, u zult zich herboren voelen na een heerlijke massage. U ligt in een groot bed met veel kussens en een grote spiegel aan het plafond en het oranje licht uit de schemerlampjes. Ik woon hier dichtbij.''
Gelukkig heb ik een knap en aantrekkelijk uiterlijk voor vrouwen, dus was het niet zo moeilijk ze te vinden, meestal in hotels of restaurants. Er zijn heel wat vrouwen eenzaam en die hunkeren naar opgewonden te zijn en dat kan ik ze bieden.
Veel vrouwen zijn wel getrouwd, maar hebben behoefte getroost te worden en gaan dan met mij mee naar een hotel of als ze alleen zijn bij hun thuis, maar ook vaak bij mij in de woning. Ik bied ze dan een uitgebreide massage en daarna drinken we wat. Soms gaan we nog verder en heb ik seks met die vrouw, maar altijd met een condoom, dus veilig. Vrouwen die naar alcohol ruiken of drugs gebruiken weiger ik, evenals vrouwen die er vies uitzien.''
Janneke kreeg door dat gesprek hoogrode kleurtjes op haar wangen en hoopte maar, dat hij wegging.
Toen begon hij weer:
''Wilt u het eens een keer proberen, mevrouw. U zult er geen spijt van hebben. U bent slank en knap en daar val ik op'', en hij pakte haar hand.
Ze had het niet meer en wenkte de ober om af te rekenen.
''U gaat toch niet weg hé, mevrouw? Het is net zo gezellig bij u.''
''Neen, ik moet naar huis het eten klaar maken. Mijn man wil altijd op tijd de warme hap en we drinken altijd vooraf een borreltje.''
Opeens kreeg ze de schrik van haar leven, terwijl die gigolo zo brutaal was haar over de wangen te aaien, zag ze haar vent op de fiets aan komen rijden.
Hij ging natuurlijk kijken waar ze bleef, dacht ze.
Wout zag haar op het terras zitten bij die jongeman. Hij kreeg een woedend gevoel over zich en stapte van zijn fiets en zette die tegen een lantaarnpaal en liep naar het terras en riep woedend:
''Wat moet je met die kerel? Wat moet die vent van je, valt hij je lastig?''
''Welnee man, we maken gewoon een praatje, meer niet. Denk om je hart.''
''Met jou heb ik ook nog een appeltje te schillen'', zei hij tegen zijn vrouw. Janneke was zo gestrest geraakt, dat zij naar haar fiets liep en wegreed naar huis. Hij reed haar achterna.
Thuis kregen ze nog een woordenwisseling.
Hij zei:
''Je zit mij altijd te verwijten, dat ik het met de buurvrouw houd en nou betrap ik je met die geile hufter. Ik zag het wel hoor, dat hij je zat te aaien en je deed er niets tegen, want je vond het wel fijn.''
''Ik heb niks met die gozer gehad. Ik heb haring voor je gekocht en krentenbollen. Je moet je grote smoel houden. Mag ik geen kopje koffie drinken op een terras en die jongeman herkende mij toen hij een paar weken geleden naast mij in de bus ging zitten. Wist ik veel, dat die knaap in het restaurant zat. Hij kwam gelijk met de ober naar het terras en hij herkende mij meteen en was zo brutaal bij me te gaan zitten en vertelde mij zijn levensloop.
Zo zit dat jaloerse vent. Er was niks aan de hand. Ik zie, dat je de tuin hebt opgeruimd, ziet er weer netjes uit. Ik ga koffie zetten.''
Wout was stil geworden en wist niets meer te zeggen. Hij voelde waarschijnlijk, dat hij fout zat.
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: algemeen
markt
53
Geef je reactie op deze inzending: