Proberen vrolijk te zijn

Wout zat behaaglijk in zijn rookstoel de krant te lezen.
Janneke kwam met de koffie en een paar gevulde koeken de kamer binnen, en zei:
''Staat er nog wat bijzonders in ouwe?''
''Ik word er niet vrolijk van darling. Weer terreuraanslagen met veel doden in Frankrijk. Wat is er toch aan de hand in de wereld. Dat heeft de Schepper toch zo niet bedoeld, al die ellende op onze aardbol. Je merkt het aan de mensen op straat, allemaal strakke gezichten, ook in de supermarkt.

Ik werd er beroerd van. Ik dacht ik ga het proberen. Zonder enige aanleiding begon ik hardop te brullen van het lachen en ik bleef lachen. Nou meid, je had het moeten zien. Iedereen keek naar me en begonnen ook te lachen. Sommigen tikten wel met hun vinger op hun voorhoofd, maar daar had ik schijt aan. Ik had succes, hun lachspieren werkten weer. Een oude vrouwtje naast mij gierde van het lachen en kneep in mijn dij.
''Wat bent u een rare'', zei ze nog.
''Dat klopt ouwe, je bent nooit tof geweest.''

''Toen ik in de rij ging staan voor de kassa, keek een vrouw mij aan, omdat ik zachtjes een Sinterklaas liedje zong en de goedheiligman was al lang vertrokken naar Spanje.''
''Wat zong je dan?''
''Sinterklaas is jarig, zet hem op de pot, Oh wat stinkt die kerel, doe de deur op slot.''
Je had dat wijf naar mij zien kijken, een verscheurende blik.''

''Het spijt mij wel ouwe, maar je bent niet normaal. Stonden er soms ook kinderen bij toen je dat zong.?''
''Ja, en dat was een succes, eindelijk zag ik weer lachende gezichtjes. Ik zei tegen mezelf, laat ik nou eens vrolijk zijn.''
''Was je dat hier maar, de hele dag zie ik je saggerijnige smoel van je.''
''Ik merk het al, plezierig zijn is ook al zinloos en ben jij dan zo vrolijk. Toen ik je gisteravond aanhaalde in bed keerde je je om en duwde mij met je dikke reet bijna het bed uit. Heb ik dat.

Moet je horen darling, voortaan ga ik iedereen op straat vriendelijk aankijken met een grote glimlach. Ik deed dat vanmorgen ook al en het resultaat was, dat vooral vrouwen mij ook stralend aankeken. Maar ik had ook pech, want een kerel zei:
''Wat moet je gluiperd?''
''Ik ben toen maar gauw doorgelopen, want ik dacht, dat hij mij in elkaar wou beuken.''

''Je weet het mooi te vertellen Wout, maar hier in huis heb je meestal een sacherijnig smoelwerk en kan er geen lachje af, maar als buurvrouw Carla hier is ben je een en al lach en vriendelijkheid.''
''Darling, dat gaan we veranderen. Vanaf heden ben ik een en al vriendelijkheid en ga ik positief denken en genieten van het moment. Ik lees nu de krant en daar geniet ik van.''

''Dat lieg je ouwe, want zonet zei je nog, dat het allemaal ellende was en daar kan je niet van genieten.''
''Je hebt gelijk vrouw, een punt voor jou. Ik ga verder, want vanaf nu geniet ik van het moment, dat ik heerlijk uitgerust uit mijn bed stap.''
''Daar geniet ik ook van ouwe, heb ik tenminste niet meer dat gehijg in mijn nek. Lach nou eens Janneke, dan wordt het toch nog gezellig.''
Zo gingen ze nog een tijdje door.

Schrijver: kees niesse, 18 januari 2015

c.niesse1931gmail.com

Biografie van deze schrijver

ellende vrolijk zijn vrolijk zijn positief denken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 95