Verhalen

De Kunstenaar Deel 3

Diep in de nacht kwam Eve terug van haar bezoek aan Madame de Sainte Boeuf.
Ze keek rond in de armzalige ruimte die hun woongelegenheid bood maar weinig meer dan dat. In het centrum van een stad verdringt alles en iedereen zich. Voor een kunstenaar is het centrum van de stad de plaats om te zijn. Daar wordt het werk verkocht. In het centrum van deze stad vergapen jaarlijks miljoenen toeristen zich aan de ontelbare winkeltjes en hun uitstallingen. Dáár ligt de markt. Onze held, de kunstenaar, had zich in diepe schulden gestoken om een atelier te bemachtigen. Het atelier lag echter net niet in het centrum maar in de buurt daarvan. Het lag aan een ietwat stinkende gracht die, alleen wanneer het zomer en dus mooi weer was, tot het centrum gerekend kon worden. Dan kwamen de mensen in bootjes aangevaren en liep de zaak redelijk goed. Vooral in de zomer bereikten de mensen het atelier. In de winter, wanneer het flink sneeuwde en vroor, dan zochten de mensen warmte in de hotels en cafés die het atelier omringden. Dan was de stad simpelweg te koud. Ook nu was het winter. Diepe sneeuw maakte het lopen door de straten van de stad moeilijk en het ene gaskacheltje van het atelier kon de kou en de ruimte eigenlijk niet aan. Alleen wanneer je een stoel pakte en er bijna tegen aan ging zitten kreeg je het een beetje warm. Voor Eve kwam de brief van de deurwaarder eerder die dag niet onverwacht. Ze was al veel langer dan onze held op de hoogte van de noodlijdende situatie; onze held verkocht niet genoeg werk. Hier en daar ging een werk van de hand, dat wel, maar het was niet genoeg om in hun onderhoud te kunnen voorzien, en een uitzetting leek onvermijdelijk.

Schrijver: michel reining, 16 mei 2015