Schaamteloos gedrag

De huisbel klingelde. Wout legde zijn pijp neer en slofte naar de gang en opende de deur. Buurman Wim de bijbelvorser stond voor de deur.
''Hallo Wim, kom binnen.''
Ze gingen de huiskamer in.
''Dag Janneke.''
Ze zat de lange onderbroeken van Wout te stoppen.

''Wil je koffie?''
''Lekker, zonder suiker, want bij controle bleek, dat ik diabetes 2 heb.''
''Is dat het werk van de boze Wim'', zei Wout.
''Neen, dat heeft niks met de boze te maken, dat is een proces in je lichaam.''
Janneke dacht, die opmerking van haar man zal wel weer de aanleiding zijn voor een geestelijk gesprek, en ze had gelijk.

''Zeg Wim, nu je toch hier bent, is het waar dat Jezus de overwinnaar is van de boze machten, want ik begrijp dat niet. Jezus is ruim twee duizend jaar geleden als Zoon van God geboren, heeft het evangelie verkondigd, maar de boze wereld is er nog steeds.''
''Ja Wout, dat is de duivel, die is nog steeds machtig, kijk maar om je heen. Velen moet vluchten voor andere mensen, die de macht willen. God ziet dat met tranen in zijn ogen aan. Hij wil dat niet, maar Hij denkt in het groot. Hij heeft volgens mij een andere tijdsindeling in zijn geest. Tweeduizend jaar is wellicht voor Hem één dag, daarom moeten wij in onze gebeden steeds aan onze Vader vragen onze schulden te vergeven en ons te verlossen van de boze, dus van de duivel.

Dat moeten we elke dag doen en hopen dat God zijn belofte van een nieuwe wereld zal nakomen. Dat betekent, dat alle ongerechtigheid in de wereld zal verdwijnen, en daar moeten wij nu al mee beginnen, want God is liefde en Hij verlangt ook liefde van de mensen. Helaas saboteren velen zijn geboden. Neem nou de bonusvangers. Eten in de duurste restaurants en laten de armen verrekken.''
Wout:
''Zeg Wim, hoe zit het met de criminelen en de bonusvangers? Worden die niet gestraft door God? Het is toch bekend bij Hem, dat ze de arme hardwerkende man een loer draaien en velen naar de voedselbanken sturen.''

Wim zat wel met deze vraag, maar zei toch:
''Ze komen aan de beurt of ze moeten om vergeving vragen van hun smerige praktijken. God wil een nieuwe wereld, waarop alle mensen gelukkig zullen zijn en de bonusvangers en criminelen zich diep moeten schamen. Het is zelfs zo erg in Nederland, dat kinderen van bijstandsmoeders zonder ontbijt naar school gaan.

Beste Wout of wij het zullen meemaken weet ik niet, maar er komt een wereld vrij van oorlogen, armoede, geen terreur en discriminatie. Sociale gerechtigheid zal er komen en de bonusvangers zullen kermen, dat ze zo slecht behandeld worden. Onverwachts zal de Heer terugkeren op aarde en wij mensen moeten ons voorbereiden op Zijn komst, dan zal het feest zijn en we kunnen nu al beginnen het feest voor te bereiden. Ik geloof erin beste mensen, eens zal er een nieuwe wereld komen.''

''Je laat je koffie koud worden, Wim.''
''Sorry, buurvrouw. Ik ben zo blij met het woord van God, de bijbel.''
Janneke dacht wat een ouwehoer.
Wout:
''Ik hoop, dat je gelijk krijgt Wim, maar dan moet er wel veel veranderen in de wereld.''

''Dat is zo, maar we kunnen er toch mee beginnen, dat zal God fijn vinden en ons belonen. Het moet toch van de mensen komen, omdat Hij de mens een eigen verantwoordelijkheid heeft gegeven.''
Wout kreeg dorst, en zei:
''Wil je een borrel, Wim?''
''Je kunt me niet blijer maken.''
''Jij ook, Janneke?''
''Natuurlijk man.''

Toen ze alle drie er en stuk of vijf achterover hadden geslagen, begon het feest in de kamer. In plaats van geestelijke liederen zongen ze alle drie de meest ordinaire drinkliederen en liepen de polonaise door de kamer en Wim kon het niet nalaten Janneke op de dikke kont te slaan. Smerige huichelaar, dacht ze.
Opeens ging de bel. In de polonaise gingen ze naar de buitendeur. Janneke opende de deur. Daar stond Alie.

''Is mijn kerel hier?'', riep ze
''Wim, je wijf staat voor de deur.''
''Wim kwam bezweet en lallend tevoorschijn, en riep:
''Kom er bij schat, het is hier feest.''
''Geen sprake van hufter, moet jij nou het voorbeeld geven met je gezwets over het geloof. Kom op naar huis, het eten staat te verpieteren.''

''Kom Wim, ik breng je naar huis, want lopen kan je niet meer'', zei Wout.
Ondersteund door hem gingen ze op pad.
''Valt er nog ergens wat te neuken?''
''Pas op je woorden Wim, dat kan je niet maken als gelovige. Je gaat lekker eten en daarna een dutje doen, je hebt te veel op.''
Alie nam hem over en bedankte Wout voor zijn hulp.
Het feest was voorbij.