Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Rock on!

Ons wijkje in het Zuiderparkkwartier Den Haag was in de zestiger jaren een muzikaal eldorado. Om te beginnen woonde Willy Wissink aan de overkant bij ons in de straat.
Willy was sologitarist en oprichter van Willy and his Giants, samen met de Tielman Brothers een van de founding fathers van de Rock&Roll in Nederland.
Met het oog op de avondrust repeteerde de band overdag in het zijkamertje van de ouderlijke benedenwoning en regelmatig rolde hun eerste hit, ‘Ajoen, Ajoen’ over de klinkers. De echo gierde, de ruiten trilden en bij melkboer de Haas klaagden de klanten over die teringherrie. Wij lagen onder het raamkozijn en richtten ons af en toe op om door de vitrage te loeren. Als een van de bandleden je in de smiezen kreeg werden de overgordijnen met een ruk gesloten. Geen pottenkijkers.
Een portiek naast ons oefende de eerste slaggitarist van The – toen nog- Golden Earrings zijn riffs in de zomer voor het open raam. Dat trok veel voorbijgangers.
Tot ongenoegen van zijn vader die, in de veronderstelling hem voor de ondergang te behoeden, verdere deelname aan de band verbood omdat ‘De Studie’ in gevaar dreigde te komen, Diezelfde Earrings repeteerden vlakbij in een keldertje met een klein klapraampje, waar wij languit op de stoep op ons buik voor lagen.
Dan was er nog Joop Oonk van de Jumping Jewels ( nog een tijdje met Willeke Alberti … gnuip gnuip) en John van Leeuwarden alias Johnny Lion (van Sofietje, van Kleef, modchick met rietje … ), twee straten verderop. Genoeg munitie om nu als correspondent in Boulevard menig ranzig hoekje mee te vullen. Maar toen had je alleen nog Herman Stok. Een Verlinde avant la lettre, met ‘Top of Flop’.
Als toetje woonde de oma van Kees van Kooten bij ons om de hoek en zagen we hem in zijn clichemannetjestijd regelmatig voorbij komen. Beroemdheden alom dus.

En dan zou ik mezelf nog bijna vergeten. Virtuoos luchtgitarist, ook op het badmintonracket, tevens imitator van een uitzinnig stadion door op het stille toilet, waar het zo lekker resoneerde, de lucht heel langzaam uit mijn keel te laten ontsnappen. Ik kon er zelfs mijn artiestennaam duizendvoudig mee scanderen.
Wie? Dat zeg ik niet, u zou maar gaan googelen en voor je het weet heb ik weer handtekeningenjagers voor de deur.
Toegiften, daar doe ik ook niet meer aan. Hoewel op een onbewaakt en eenzaam moment …, Rock on!

Schrijver: trawant, 13 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.2 met 4 stemmen 79



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)