Verhalen

Een overvol hoofd

Nou kan ik best, op mijn dooie ( nu nog niet natuurlijk) gemak over de wind schrijven, want vanmiddag gaat het weer stormen, ik kan over de zon schrijven die vandaag nog eventjes, voor de storm die verwacht word, heerlijk naar binnen schijnt, ik kan schrijven over mijn maatje, die ligt te snurken op de bank- en dat mag want dat komt dan weer van de pillen die de specialist hem voorschreef.

Ook kan ik best schrijven over het feit dat er geen sneeuw ligt, maar dat weten we allemaal al, nee hoor. Ik schrijf over een heerlijk ondeugend jochie van twee jaar, wat gisteren ineens aan de aandacht ontsnapte. Ik vroeg nog: waar is Ruben, ohh werd er geantwoord; die is met zijn zussen boven spelen....

Zo dachten we, maar een tien minuutjes later toen er iemand naar de wc moest, kwamen we er achter dat het jochie op dat kleine kamertje bezig was met de wc borstel, het wc papier en water, veel water.....
Of ie mamma nou wilde helpen soppen, geen idee, of ie nou baldadig was, geen flauw idee, of ie zich nou verveelde, nog minder idee...

Mamma boos, kind moest voor straf op de stoel en daar zat ie, kopje gebogen, want tja er zaten mensen bij die voor mamma's verjaardag kwamen. Mamma aan de slag om de boel te redderen, kind met gebogen kopje op een straf plekje en pappa redderde mee...

Ik moest mijn lachen inhouden, want hij moest sorry tegen mamma zeggen en dat vertikte ie, wat later kwam het er toch wel uit, maar we zullen nou eigenlijk nooit weten, of hij mamma wilde helpen, op zijn manier, of dat ie baldadig bezig was geweest.

En zo kan ik schrijven over de op hande zijnde storm, maar het verhaaltje over Ruben was vele malen leuker....

Schrijver: An Terlouw, 21 december 2015