Na-Kerst-Satire

Oorspronkelijke titel:

“Was macht der Weihnachtsmann, wenn Weihnachten vorbei ist?”

Eine Nach-Weihnachts-Satire
von Wolfgang Bittner

Bron: http://www.nrhz.de/flyer/beitrag.php?id=18632

Vertaling: Günter Schulz
_ _ _

‘Wanneer de dagen weer korter en de nachten langer worden, dan staat Kerstmis voor de deur. In de winkelstraten verdringen zich mensen en uit de luidsprekers van de winkels wordt u overspoeld door een zoete muziek, die door merg en been gaat en waarbij uw hoofdhuid zich samentrekt. U begint zich steeds meer op de avond voor de Kerstdagen (Heilig Abend) voor te bereiden. U ontsteekt kaarsen, bakt of koopt kruidkoek, knutselt sterren van stro in elkaar en u schrijft kaarten naar adressen overal in de wereld. U gaat nog snel even naar de kapper en legt een briefje met een opsomming van uw wensen op de vensterbank. . .

Dan komt eindelijk de lang verwachte dag. Het wordt avond en de Kerstman komt zoals een ieder hem kent: Met een witte volle baard, een puntmuts, een met bont afgezette rode mantel, gelaarsd en op zijn rug een zak met geschenken. Hij heeft niet veel tijd, die eenzame weldoener, want hij moet verder, van deur tot deur. Dat weet uiteindelijk een ieder, maar wat doet de Kerstman wanneer alles is verdeeld?

Dus: wanneer hij zijn geschenken aan mensen heeft gegeven, die het hebben verdiend of denken het te hebben verdiend, dan is het al laat in de avond. Hij wandelt langzaam door de stille straten terug naar de Grote Kerk, waar hij achter het orgel zijn koffer heeft verborgen. Bijna alle mensen zitten nu thuis en zijn blij. Ze zingen kerstliederen, eten, drinken, maken ruzie, kijken tv, pakken hun geschenken uit of zij zijn ziek, eenzaam en bedroefd – al naar gelang van de omstandigheden van dat moment.

De Kerstman haalt op dit zelfde tijdstip zijn koffer achter het orgel vandaan. Daarin bevindt zich zijn normale en alledaagse kleding die hij snel aantrekt. Hij doet zijn dikke jas, de puntmuts en de zware laarzen terug in de koffer, bestelt vanuit een telefooncel naast de kerk een taxi en rijdt terug naar zijn warme huisje diep in het koude winterse woud.

Daar wordt hij door zij helpers, de hemelse engelen, al opgewacht met kruidkoek en zoete punch. Zij hebben voor hem in deze lange winternacht een verlichte kerstboom versiert en zelf al een heet bad klaargemaakt. Vervolgens staan gebraden eend met knoedels en rode kool plus een goede rode wijn op het menu. Na deze feestmaaltijd wordt er nog een beetje gebabbeld, er worden liederen gezongen en mogelijk zelf nog een paar borrels gedronken.

Uiteindelijk zijn de Kerstman en de hemelse engeltjes zo hondsmoe, dat zij snel hun bed opzoeken, om na de wekenlange inspanningen tijdens het hele kerstgebeuren aan hun verdiende winterslaap te beginnen. Deze duurt tot kort voor Pasen, wanner het buiten weer warm belooft te worden en de eerste primula’s, sleutelbloemen en krokussen ontspruiten.

Hoe het nu verder gaat is bijna al weer een nieuw verhaal. Tijdens de winterslaap groeien bij de Kerstman heel geleidelijk zijn oren langer en steeds langer en ook anderszins heeft hij zich door de lange rust volkomen veranderd. In de tijd van Pasen begeeft hij zich uiteindelijk, na vele voorbereidingen, opnieuw op weg naar de stad. Deze keer als Paashaas verkleed. De restanten Kerstmannen en dennenappels van chocolade zijn in de fabrieken omgesmolten tot paaseieren en paashazen uit chocolade; van zilveren kerstversieringen en engelenhaar werd groen paasgras gefabriceerd.

Nu worden de dagen warmer en zonniger, en de Paashaas laaft zich na gedane inspanningen aan de verse kruiden, aan salade en aan kool uit zijn tuin midden in het woud. Tot bij hem weer heel geleidelijk in de herfst een lange witte baard groeit, die hem aan zijn kersttijd herinnert. Wij beginnen dan weer met kaarsen te ontsteken, sterren uit stro te knutselen en weer een briefje met wat wij wensen op de vensterbank te leggen. . . '

Schrijver: Günter Schulz, 9 december 2016

agschulzziggo.nl

Uit het Duits vertaa satirisch kerstverha

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 6 stemmen 327