Mis-comminicatie
Telefoon: zeg mevr T, u moet nog bloed komen prikken, aldus een assistente van het ziekenhuis. Ik zeg: beste meid, het hoost en ik voel me echt niet geroepen om nu de deur uit te gaan, om dit even te laten doen? Ja maar, zegt het kind, dan heeft de arts morgen, als u de afspraak bij hem heeft, de uitslag niet!
Antwoord: wel luister, wanneer de uitslag weer niet goed is, dan belt de dokter me vanzelf wel, maar ik spreek nu met je af dat: zodra het droog is, ik op mijn cabrio stap en alsnog even kom. Aldus geschiedde! Het werd droog en ik vertrok richting ziekenhuis om er een gaatje bij te laten prikken!
Echter voor het zover was, waren er dertig mensen voor me, jawel, dertig mensen die allemaal een gaatje in hun arm moesten laten prikken, om er bloed uit te laten halen! Nou kun je chagrijnig doen en je mobiel pakken, maar als er zoveel mensen zitten, is een praatje veel gezelliger en zo raak ik aan de praat met een man, die een maagverkleining had ondergaan, met als nare bijkomstigheid dat: zodra hij voor de grote boodschap naar de wc moet hij ook meteen moet gaan, want anders gaat het niet goed!
Ik zeg ja, dat heb ik meer gehoord, waarop hij zegt: als ik buiten een hond op het veld zie poepen, dan moet ik ook! Daarop schiet ik in de lach, denkend dat hij nog een grapje maakt, maar dat is dus niet zo! Ik zeg: dan kijk je toch gewoon niet, of op zijn minst de andere kant op? Genoeg lachers doen mee, net als de dame tegenover me, die vanwege borstkanker beide heeft moeten laten weghalen! Rotziekte!
Langzaam maar zeker zijn er nog maar acht mensen voor me, we tellen af en moeten sommige mensen eraan herinneren dat ze aan de beurt zijn, tja het wordt natuurlijk erg gezellig op deze manier! Dan ben ik zelf aan de beurt en ik hoor : jammer, het was net zo gezellig, ik loop de deur door en zeg: wie wil nummer 175! Komt u maar deze kant op zegt er eentje en zo krijg ik er een gaatje bij!
Ik vertrek, wetend dat ik vandaag naar de specialist moet. Stap net thuis binnen, als de telefoon gaat, ja u heeft morgen een telefonische afspraak met de dokter? Ik zeg niks hoor, ik heb een gewone afspraak en ben er gewoon! Oh, klinkt het verbaasd? Die verbazing was er vanmorgen opnieuw, toen ik in de wachtkamer zat. Het spreekuur liep uit ( natuurlijk) ik moest wachten ( natuurlijk) en wanneer de man me komt halen zegt hij: oh ik dacht dat u verhinderd was, u staat op een telefonisch consult!
Natuurlijk!
casema.nlGeplaatst in de categorie: humor
Communicatie
79
Geef je reactie op deze inzending: