Verhalen

Zomaar

Zomaar een zondag zomaar langs bij de kids, ze gaan met vakantie en dus gaan we gedag zeggen, we drinken koffie, kijken rapporten en natuurlijk zijn ze alle drie over, natuurlijk moet er dan een donatie gedaan worden, voor zowel de rapporten als de vakantie.

Ze blijven gelukkig in Nederland, daar zijn we blij mee, zeker nu er weer opnieuw sprake is van nieuwe virus-uitbraken. Oh ik weet best wel dat we hier in ons eigen land zeer zeker niet los zijn van die dwaas, maar dan zijn ze dichterbij en dat scheelt. Terwijl we in de tuin zitten en later even binnen, moest er natuurlijk de groep 8 film gekeken worden, een prachtig exemplaar dat natuurlijk niet op een normale afscheidsavond getoond kon worden, maar in besloten kring zeg maar.

Ach wat maakt het uit. Overal zijn zaken zichtbaar die laten zien dat ze morgen weggaan, ik denk even terug aan vroeger, toen ik dat ook had, de stress van het inpakken, het inpakken en oh ja het inpakken: Mam, waar ligt dit en waar is dat?

Kanonnen wat een gedoe om sowieso een paar weken je thuis te verleggen... maar ze hebben vakantie en nemen mee.... het halve huishouden natuurlijk want dat deed ik ook. Een aantal uren later op de terugweg vraag ik manlief, wil jij nog met vakantie? Van schrik blijft ie stil....heel stil om dan te zeggen: doe maar niet joh, geen betere plaats dan thuis!

Maar stiekem denk ik......zomaar even langs op een gezellige zondagmiddag....ach, we kunnen er in de tuin gaan zitten want we zorgen voor de achterblijvers, da’s ook mooi toch?

... Zomaar een zondagmiddag ...

Schrijver: An Terlouw, 19 juli 2020