Rare acties in een overdekte speeltuin

Een overdekte speeltuin is het toneel voor kinderen met een aangepaste hoeveelheid volwassenen die: op de ‘nu normale’ afstand van elkaar de kinderen in de gaten houden, zo hoort en zo gaat dat nu, het is niet anders!
Maar er gebeuren dingen die dan echt niet door de spreekwoordelijke beugel kunnen. Diverse ouders zijn er ook om een klas kinderen hun eindejaarsfeestje in het klein te vieren, de speeltuin had zich daarvoor beschikbaar gesteld en de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat juist dit feestje verliep zoals het moest verlopen: geen incidenten, geen ellende, geen narigheid van welke aard dan ook. Hoe anders gedroeg zich een totaal andere groep?

Een groot aantal mensen kon zich met geen mogelijkheid aan de afgesproken afstand houden, ze moesten meerdere malen herinnerd worden aan het feit dat ze toch echt aan hun eigen tafel moesten blijven zitten, in plaats van met twaalf mensen of meer te groeperen om slechts één tafel. Op een goed moment besluiten mensen die daar dan weer vlakbij zitten geen ellende op te willen lopen en een aantal tafels verder te gaan zitten, wat wordt gezien door de leiding van de tuin.

Die springt erop in om weer te gaan waarschuwen, net als de baas van de speeltuin die al dat waarschuwen knap zat is geworden. Wat dan gebeurt, is te absurd voor woorden, namelijk staat een van de ouders op om de baas een ongekende dreun te verkopen? Het hoeft geen betoog dat het gezelschap eruit gezet is. Natuurlijk, maar het gaat mijn pet te boven dat je in een speeltuin nota bene het ordinaire gedrag toont om: niet alleen maling te hebben aan de regels, maar ook nog eens in bijzijn van diezelfde kinderen je handen te misbruiken! Dat mensen moeite hebben met de regels, snap ik, dat men het zat is, snap ik, dat mensen de kont tegen de krib gooien snap ik al iets minder, maar wat er helemaal niet ingaat is dat je zo los gaat als deze man.

Asociaal is een goed woord net zo goed als men erachter komt dat, wanneer er nog een groep vertrokken is, men een kind heeft achtergelaten, een driejarige hummel loopt in zijn eentje door de overdekte speeltuin en als ik dat hoor denk ik: tellen kinderen nou alleen maar mee omdat men de bijslag ervoor ontvangt? Een kind kwijtraken, dat is ook mij wel eens overkomen, het ware vijf nare minuten, dat is zeker, maar van een accommodatie weggaan en al bijna thuis zijn, niet in de gaten hebbend dat je een kind van drie jaar bent vergeten?
Is dit nou gemakzucht, of pure onachtzaamheid!

Schrijver: An Terlouw, 20 juli 2020

An.terlouwcasema.nl

Speeltuin kinderen ruimte slaan idioot

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 72