En weer- gewoon even prikken
Ze zijn zo heerlijk bezig op de prikpoli, blijven dag in dag uit de poli bezetten, op een goede manier natuurlijk, mensen een naald in de arm parkeren en een aantal buisjes bloed afnemen. Talloze naalden, gaasjes, buisjes en pleisters komen door hun handen en ook vandaag mocht ik me weer present melden, want wat was het geval, wel: vorige week was ik ook al aan bod, de uitslag werd me telefonisch meegedeeld: de arts vertelde dat er veel dingen goed waren maar: er was er ook eentje die dus echt te hoog was en ik zei, toen ik het hoorde: joepie!
De arts schiet in de lach en zegt: zei je nou “ joepie”? Jawel, want er is altijd wel iets mis dus ook deze ronde kom ik er niet schadeloos vanaf? Er zijn ergere dingen maar: wat kan ik er zelf aan doen om dit omlaag te krijgen, want ‘te hoog’ is hier alleen maar acceptabel als het om de bankrekening gaat? Ik krijg wat instructies en bedank haar voor het bellen, krijg nog te horen dat ik volgende week weer moet komen om wat buizen in te leveren. Geen punt.
Als je al prikangst zou hebben, dan verdwijnt dat wel als het maar vaak genoeg gebeuren moet. De prikdame is snel, kundig en gezellig want ook dat moet je treffen natuurlijk. Als de sessie achter de rug is, zou je zomaar langer kunnen blijven zitten omdat gespreksstof het ons niet ontbreekt, maar wetende dat de wachtkamer vol zit wens ik de dame een fijne middag en vertrek. Buiten staat meneer T en we gaan naar de winkels…. Onderweg belt kleindochter die met ons meerijdt naar de winkels, zij is op weg naar school en belt met ‘oortjes‘ in, bij mij zit ze ook in het oor dus zijn we veilig….
Nu is het afwachten of ik het inderdaad: omlaag kreeg….joepie?
casema.nlGeplaatst in de categorie: vrouwen
Prikken
101
Geef je reactie op deze inzending:
Ja, je ziet het gelukkig zo dat ze het wel even zullen bekijken en weer herstellen.
Laat jouw kleindochter ook maar vaak genoeg "Joepie!" roepen.