Frederieke en de gouden vlinder

Na het avondeten zit baron Ludovicus Von Innhausen und Kniphausen zoals gewoonlijk in de salon wat na te genieten. De streekbiefstuk was vandaag iets minder van smaak, maar dat kan ook aan de bijgeleverde wijn gelegen hebben. Ludovicus strijkt een paar keer over zijn chique maatpak van Ermenegildo Zegna en hij neemt een deftig slokje van zijn kristallen glas met Glenfiddich 1937. Hij steekt zijn King of Denmark sigaar weer aan en in combinatie met de fluweelzachte whisky worden zijn smaakpupillen volop verwend. Hij heeft nog even de tijd tot de afspraak van vanavond, waar hij zich ontzettend op verheugd. De dame in kwestie, die zich als Frederieke Hunneman voorstelde, verzekerde hem, dat zij een zeer bijzonder, gouden, 17-de eeuwse broche voor hem heeft. Hij woont alweer zo'n 20 jaar op de rustieke, charmante en ruime Havezate Oldengaerde op Westeinde 57 bij Dwingeloo. Als fanatieke kunstverzamelaar heeft hij de kamers rijkelijk gevuld, maar er kan altijd nog meer bij. Zeker als het om een gouden broche gaat. Hij laat zijn sigaar uitdoven en voordat de brocheverkoopster komt, zet hij nog even zijn Bugatti Type 41 in het oude koetsenhuis. Hij geniet altijd extra veel van het dichtslaan van de autodeur. Deze keer zoveel, dat hij de actie heel bewust herhaalt.

Om klokslag 8 uur gaat de voordeurbel en even later staat Ludovicus oog in oog met Frederieke Hunneman, die een felgekleurde zomerrok draagt. Een bloemdessin met allerlei kleuren door elkaar. Tijdens de kamillethee vertelt Frederieke dat zij in Groningen kunstgeschiedenis heeft gestudeerd en dat zij een kleine antiekwinkel in Harkstede runt. Gezien haar passie voor kunst leidt Ludovicus haar rond. Hij heeft een voorliefde voor de 17-de eeuwse meesters en Frederieke vergaapt zich aan een portret van Jan van Assen, een stilleven van Evert van Aelst, een portret van Herman Collenius en een naaktportret van Batseba, in 1655 geschilderd door Willem Drost, een leerling van Rembrandt van Rijn. 'Kijk!', zegt Ludovicus, 'hier zie je hoe Rembrandt in dat jaar Batseba schilderde en het is overduidelijk te zien, dat Willem veel mooiere borsten schilderde dan Rembrandt!'. Frederieke loert in het Rembrandt-boek en zij beaamt de ontdekking. 'Maar de mijne zijn nog veel mooier en echt voelbaar!', flipt Frederieke er ineens uit. 'Natuurlijk, natuurlijk!', reageert Ludovicus ietwat verbaasd. Hij toont een landschap van Gijsbert de Hondecoeter, een vruchtenstilleven van Roelof Koets en zelfs een uniek zelfportret van Judith Leyster uit 1643. 'Niet doorvertellen dat deze hier hangt, mijn beste, want dan staat de kunstwereld binnenkort ondersteboven!', grapt Ludovicus serieus. In een andere kamer toont hij zijn aanzienlijke Jan en Charley Toorop verzameling en doet Frederieke alsof ze flauw gaat vallen. 'Snel, reik mij de vlugzout!', speelt ze, 'want ik ga binnenkort gestrekt!'.

In de beeldenkamer staan werken van Natasja Bennink, Margriet van Breevoort, Lia Krol, Marjolijn Mandersloot, Saskia Pfaeltzer, Marte Röling en Iris Le Rütte. 'Die heb ik allemaal persoonlijk van hen gekocht!', pocht Ludovicus, terwijl Frederieke naar de Chopard 201 aan zijn pols staart. 'De grote exemplaren staan natuurlijk in de tuinen!', vervolgt hij, 'zoals je kunt zien, hou ik ook van redelijk moderne kunst, zoals in deze kamer!'. Frederieke bewondert originele werken van Marius van Dokkum, Henk Helmantel, Kees van Dongen, Jan Sluijters, Jasper Krabbé, Maya Wildevuur en Ans Markus. Terug in de theekamer toont zij Ludovicus eindelijk haar gouden broche in de vorm van een vlinder. Ludocicus stopt een vergrootglas in zijn rechteroog en hij bekijkt het sieraad nauwlettend. 'Zeg mij jouw prijs!', zegt hij ineens zeer resoluut. 'Ik denk zelf aan 50.000 euro!', reageert zij even resoluut. Hij barst in lachen uit en hij vertelt haar, dat hij er hoogstens de helft voor over heeft. 'Nee, ik wil het dubbele, oude vrek, ik zit diep in de schulden en ik heb dat geld meer nodig dan jij hier!', roept zij. 'Dat is verdulleme je reinste chantage!', zegt hij, '25.000 kun je krijgen, maar geen cent meer!'. 'Dan doe ik het zo!', zegt zij en zij gooit haar zomerrok met één ferme ruk omhoog, zodat hij recht tegen haar witte slip zit aan te kijken. 'Voor de andere helft mag je met me naar bed en beloof ik je een onvergetelijke nacht!', zegt zij met een hoogst verleidelijke stem. 'Dat is inderdaad een verleidelijk aanbod!', zegt hij met een brok in zijn oude keel, 'maar wie zegt mij dat jouw liefdeskunsten zoveel geld waard zijn?'. Haar antwoord is simpel. Heel geraffineerd en opwindend doet zij haar slip naar beneden. Even later bungelt de slip aan haar rechtertenen en wordt Ludovicus door de aanblik van haar sappige vruchtvlees bedwelmd.

De blote Frederieke maakt het wilde beest en alle onderdrukte sexbehoeften van jaren her in hem los. Zijn erudiete roede heeft blijkbaar onder een hunnebedsteen gelegen en deze veelbelovende tantrakoningin komt als geroepen. 'Jouw smakelijke borsten zijn inderdaad veel mooier dan die geschilderde van Willem Drost!', roept hij als een doorgeslagen malloot. 'Ze zijn helemaal van jou!', roept zij, 'ik zou er maar snel van komen smullen als ik jou was!'. Eenmaal piemelnaakt is Ludovicus niet meer te houden en als een dolle stier komt hij op haar af. 'Hoho, mannetje, eerst het geld en dan de genoegens!', sputtert zij tegen. 'O, maar dat krijg je wel!', zegt hij tussen zijn hijgen en zweten door. 'Eerst de flappen, schat, en pas dan gaan de poortdeuren open!', herhaalt zij op een strenge toon. 'Jawohl, mijn meesteres!', schreeuwt hij ineens en als een opgejaagde geilaard rent hij door de havezate Oldengaerde richting de privékluis. Even later komt hij met 50.000 euro terug en duikt hij meteen op haar weelderige borstenpaar. 'Dat is mooi, mannetje, afspraak is afspraak en nu mag je lekker genieten!', zegt zij met een erotiekopwekkende stem. Hij gaat helemaal op in zijn orale lusten en het lijkt erop dat hij een mond tekort komt, want hij springt met zijn zuigmond van de ene hoog opgezwollen tepel naar de andere hoog opgezwollen tepel. Voor haar voelt het alsof hij haar tepels eraf wil bijten en door wil slikken. Dat kan ze allemaal nog wel handelen, maar zodra ze zijn stijve lid tegen haar vagina voelt aandringen, keert het tij meteen en trekt zij ongemerkt en razendsnel een mes uit haar handtas, waarmee ze hem vele keren in zijn rug steekt. Enkele minuten later staat ze naast een levenloze Ludovicus. De mogelijke DNA-sporen wist ze uit en na een half uur tippelt ze door de nacht, met een gouden vlinderbroche op haar zomerjurk en 50.000 euro in haar handtas. 'Frederieke Hunneman, ha!, leuk bedacht!', denkt ze voldaan.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
27 juni 2022

Geplaatst in de categorie: misdaad