Het desastreuze vooroordeel

Op een zonnige dag in Ede wandelt de keurig, maar sexy geklede Petra de Jager met haar vriendinnen langs een openbare zitbank in het winkelcentrum. Er zitten drie asielzoekers met hun konten op de rand van de rugleuning. Zij zoeken het duidelijk hogerop, maar dat kan ook uit angst zijn, zodat zij de voor hen onbekende omgeving beter kunnen bekijken. Hoogte kan een gevoel van veiligheid en vrijheid geven. Roofdieren zweven ook vaak hoog in de lucht. De middelste jongeman, Nada Safari, drinkt uit een halve literblik Kanon-bier en hij trekt zenuwachtig aan zijn sigaret. Het valt niet mee om je plek te moeten veroveren in een land waar je nauwelijks iets van begrijpt. Vooralsnog heeft Nada genoeg moeite met die verdomd moeilijke, Nederlandse taal. Hij ziet hoe Petra naar hem kijkt en dat maakt het jachtinstinct in hem wakker. In gebrekkig Nederlands roept hij: 'Jij bent mooie vrouw!'. De vriendinnen van Petra giechelen en Petra, die de stoute schoenen aantrekt, reageert: 'Jij bent mooie man!'. Nada's vrienden zeggen tegen Nada, dat hij achter haar aan moet gaan, want zij wil duidelijk wat met hem. Nada gelooft daar eerst helemaal niets van en hij opent nog een blik Kanon-bier. Petra blijft maar naar hem om kijken en Nada's vrienden blijven hem maar pushen. De zon brandt op zijn bezwete voorhoofd en het duizelt hem, zoals toen op de zee richting Lampedusa.

Als door een wesp geprikt, maakt Nada zich ineens uit de voeten en waggelt hij richting de jongedames en dan met name Petra. Petra ziet hem van verre op haar af komen en zij verwijdert zich opeens van haar vriendinnen. Dat maakt het doelwit makkelijker voor Nada, maar ook voor Petra, die als een gewiekste Diana de bosjes induikt en haar pijl en boog in gereedheid houdt. Petra's geilheid is niet meer in toom te houden en zij smacht naar deze makkelijke prooi. Zij gaat alvast klaar liggen en de benen wulps uit elkaar doen. Zodra Nada haar ziet liggen, raakt hij helemaal buiten zinnen en duikt hij automatisch op haar. Petra laat hem helemaal zijn gang gaan en zij helpt hem uit zijn broek en onderbroek. Een briesje doet de bladeren rondom hen romantisch bewegen. Petra helpt Nada om de juiste positie te vinden en even later bedrijven ze beiden hartstochtelijk de seksualiteit met elkaar. Petra doet net alsof ze een wild dier aan het temmen is en ze vindt zichzelf een soort sociaal werkster, die dit rauwe genot voor volk en vaderland moet ondergaan. Na een intens orgasme blijkt ze ineens schoon genoeg van Nada te hebben en ergert ze zich aan de stank uit zijn mond en zijn onbeholpen gestoot, gekneed en gelik. Weer bij bewustzijn gekomen, staat ze demonstratief op en trekt zij boos haar slip en rok omhoog. 'Het is mooi geweest, oerwoudbewoner, ga maar weer rustig op je bankje zitten!', denkt ze denigrerend. Nada wil haar nog wat liefkozen, maar zij stoot hem van zich af en zij tippelt driftig weg.

Die zondag na de avondkerkdienst in de Christelijk Gereformeerde Kerk van Ede vraagt ouderling Piet de Jager aan zijn dochter Petra, wat het te betekenen heeft, dat de dochter van ouderling Henk de Boer, Petra's vriendin Saskia, aan haar vader heeft verteld, dat zijn dochter door een asielzoeker is verkracht. 'Is dat waar, Petra?', vraagt Piet, 'en als dat waar is, wil jij mij dan zo snel mogelijk vertellen wie die ongelovige misdadiger precies is?'. 'Hij heeft me in een afgelegen stuk bos verkracht, dat klopt en ik schaam me er heel erg voor!', zegt Petra met een naar beneden gebogen hoofd. 'En dat wilde jij voor mij verborgen houden, je weet toch dat er voor God niets verborgen blijft, dat God's gerechtigheid zal zegevieren!', bromt Piet, 'vertel me, waar kan ik die goddeloze schurk vinden en hoe ziet hij eruit?'. 'Je gaat toch geen gekke dingen doen, hé papa!', roept Petra hysterisch. 'Rustig maar, meisje, ga jij maar lekker slapen en laat mij de boel maar klaren!', zegt Piet geruststellend. De volgende dag fietst Piet naar het bewuste bankje, waar de Eritrese asielzoekers inderdaad weer samenscholen. Nada lurkt aan een nieuw blik Kanon-bier, terwijl hij de verstrakte ouderling op zich af ziet komen. 'Jij bent zeker die asielzoeker, die mijn dochter heeft verkracht?', zegt Piet. 'Verkracht wat?', reageert Nada onthutst. Ík zal eens even een ander kanon op jou afvuren!', gromt Piet en in zijn rechterhand houdt hij een pistool, waarmee hij Nada drie keer beschiet. Nada stort neer en de anderen rennen hevig geschrokken weg. Even later arriveert een politie-auto. 'Zo doen wij dat met vuile verkrachters!', schreeuwt Piet. 'Leg dat wapen neer, Piet!', schreeuwt agent Sjoerd de Lange van hetzelfde kerkgenootschap. Een andere agent voelt aan de nek van Nada en hij schudt zijn hoofd.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
4 juli 2022