De wraak van Jacob Bezemsteel

'Ik ben niet weg, God ademt mij' Joost Zwagerman

'Zeg, Oek, ik trek het niet meer!' 'Wat, mijn beste Jacob?' 'Ik denk nog vaak, hoe zou het nou met Joost zijn?' 'Zwagerman? maak je geen zorgen man, die redt zich wel, toen ik hem schrijfles gaf, had ik ook wel eens mijn twijfels, maar je weet wat er van gekomen is!' 'Nee, Oek, ik bedoel zijn huidige relatie met de vrouwen, want ik kan mij zo voorstellen, dat hij juist nu ontzettend de behoefte heeft om door een vrouwelijke ziel getroost te worden!' 'Een lichaam gaat nu wat moeilijk, hoewel, weten wij veel!' 'Je bedoelt dat zijn ziel en geest op de één of andere manier toch nog de troostrijke sensatie van de eenwording met een vrouw van vlees en bloed kan ervaren?' 'In principe is zoiets wel mogelijk ja!' 'In principe of weet je het zeker?' 'Ja, zeg, Jacob, kunnen we het over iets anders hebben ja?' 'Hoezo? Ik dacht dat jij zo'n diepdenker was!' 'Ben ik ook, maar van de spirituele waarheden heb ik weinig kaas gegeten!' 'Zegt dé mysticus van Amsterdam!' 'Op Van der Heijden na dan, okay?' 'Okay, De Jong, maar ik blijf hier niet langer bij jou hangen, want ik heb meer te doen!' 'Prima, Jacob, ik zie je vanzelf weer komen opdagen!'.

Jacob Bezemsteel haast zich langs de grachten om op tijd voor zijn afspraak te zijn. Op zijn rug bungelt een grote map met kunstwerken, die hij de afgelopen maanden gemaakt heeft. Het zijn voornamelijk naaktschilderijen van zijn vriendin José Triangel en hij is er best een beetje trots op, ook al dienen ze slechts ter introductie. Om uitlekken te voorkomen, heeft hij niemand, ook Oek niet, over zijn afspraak met de kunstenares Sandra Merks verteld. 'Zijn immense kunstkennis was om de vrouwen te imponeren!', denkt Jacob, 'met name zijn ex en wasmiddel Arielle, die kunstgeschiedenis studeerde en al jaren als schilderijenrestauratrice aan de bak is! en natuurlijk Sandra, die aan de Gerrit Rietveld Academie studeerde en met Rob Scholte bevriend was!'. Bij de Tweede Boomdwarsstraat 4 gaat hij naar binnen en kijkt hij meteen recht in de zwoele, spleetachtige filmsterogen van Sandra, die hem met een vette glimlach de hand toesteekt. Sandra is een officiële adviseuse voor kunstenaars en hij speelt, dat hij haar hulp wil inschakelen. De Amsterdamse blondine van 62 jaar biedt hem een kop koffie aan en zij noemt eerst de prijs van haar advies. Jacob vindt het allemaal wel prima en hij laat haar de naaktschilderijen zien, terwijl hij onderhuids van woede kookt. 'Niet slecht!', zegt Sandra, 'kom je van de kunstacademie?'. 'Autodidact!', antwoordt Jacob, 'allemaal zelf aangeleerd!'. Zodra zij een bepaald schilderij ziet, gaat er een schok door haar heen, want dat is duidelijk een kopie van haar schilderij 'Zwart gat'. 'Ma-maar dit is plagiaat!', stamelt zij. 'Vind je?', zegt hij, 'en weet je ook nog wie er zo bang was voor zwarte gaten?'. 'Ja, Joost natuurlijk, maar wat heeft die hier mee te maken?', reageert ze boos. 'Alles!', zegt Jacob, 'jij was ook een zwart gat voor hem, jij hebt hem ook bang gemaakt, maar dat gaan we nu vereffenen!'.

Sandra weet niet meer goed wat ze met Jacob moet beginnen en het liefste zet ze hem de deur uit, maar zijn vreemde gedrag blijft haar toch intrigeren. 'Weet jij waarom Joost zijn indrukwekkende kunstkennis in zijn boeken en in DWDD etaleerde?', vraagt Jacob, terwijl hij zijn schilderijen weer in zijn map stopt. 'Waarschijnlijk omdat hij veel van kunst hield!', zegt zij droogjes. 'Nee, lieve schat, omdat hij zielsveel van jou hield en jij hem hebt afgewezen!', zegt hij, 'ooit exposeerde Joost zelf enkele schilderijen bij de galerie Malle Jan in Bergen en daar kwamen maar 8 mensen naar kijken, inclusief zijn ouders en zijn leraar Nederlands!'. 'Hoezo, ik heb hem afgewezen, wij pasten gewoon niet bij elkaar en dat wist hij!' 'Na die expositie heeft Joost alles vernietigd en besloot hij met woorden te schilderen!' 'Ja en wat dan nog?' 'Wat dan nog? dom gansje toch! Jij zat en zit, net als zijn ex Arielle, in de schilderkunstwereld en hij wilde jullie harten alsnog winnen door in de kunstkennis uit te blinken! Zijn rijkelijk gestrooi met kunstkennis was een indirecte liefdesverklaring voor Arielle en jou!' 'Maar Arielle en Joost zijn gescheiden en met mij zou het nooit wat worden!' 'Zijn liefde voor jullie steeg daar ver bovenuit!' 'Niet te geloven, ik weet even niet meer wat ik moet zeggen!' 'Prima, schat, dan gaan we nu een levend kunstwerk uitvoeren!'.

Jacob staat op en hij haalt een pistool uit de binnenzak van zijn lange jas. 'Doe geen rare dingen en volg mij!', gebiedt Jacob. Zij verlaten de ARTTRA Galerie en zij lopen richting de Dam, waar zij vlak voor het paleis gaan staan. 'Trek nu al jouw kleren uit, zoals op jouw schilderijen, en zet deze plastic kroon op jouw hoofd!', eist Jacob, 'wees maar niet bang, erg lang zal deze artistieke act niet duren!'. Sandra begint zich uit te kleden en enkele voorbijgangers kijken raar op. 'Doorlopen, pottenkijkers!', roept Jacob en hij toont zijn pistool, waardoor de mensen in paniek wegrennen. De naakte Sandra zet met bevende handen de nepkroon op haar hoofd, terwijl Jacob een schot lost en de duiven wild wegvliegen. 'En nu schreeuw je zo hard je kunt 'Ik ben de koningin en Joost Zwagerman is mijn koning!'', roept Jacob. Sandra doet wat hij van haar eist en hij zweept haar op om nog harder te schreeuwen. Inmiddels komen er van alle kanten agenten op hen af en worden er al gauw pistolen getrokken, wanneer ze zien dat Jacob gewapend is. Jacob rekt de act net zolang totdat hij zeker weet, dat er journalisten zijn, die alles registreren en fotograferen. Her en der worden er mobiele telefoons in de lucht gehouden. De dreiging van de oprukkende agenten wordt steeds groter en dat is precies zoals Jacob het hebben wil. Sandra blijft maar schreeuwen. Jacob gaat ineens recht voor haar staan en hij schreeuwt: 'Precies, schat, nou begrijp je het en ik ben Joost!'. Vervolgens draait hij zich vliegensvlug om en rent hij met een uitgestoken pistool richting enkele agenten. Hij begint te schieten en nadat hij een agente in haar been raakt, wordt hij door talloze kogels vermoord. Er heerst een grote ontzetting op de Dam en Sandra raapt vol angst, schaamte en verbijstering haar kleren bij elkaar. Zij wordt nooit meer dezelfde en zij zal de rest van haar leven in een pychiatrische inrichting slijten.

Bezemsteel Merks Zwagerman

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95