De wolvin van Wolvega

De oude pandjesbaas en antiquair Siebe Siepel is een soort Ebenezer Scrooge met duistere praktijken. In zijn pand op de Midstraat 32 in Joure gebeuren al jarenlang de meest vreselijke zaken, al kan niemand het bewijzen en durft niemand erover te spreken. Zijn zaken gaan alleen maar voor de wind en hij is dol op slagroomtaart en chocolade. Zijn taille is zo breed geworden, dat hij zijn broeken speciaal op maat moet laten maken. Het liefste zit hij achter zijn bureau de winst van de dag te tellen. Zijn bureau staat meestal vol met allerlei ingekochte, peperdure voorwerpen, die hij urenlang bestudeerd en glimmend maakt. Zijn twee katers Sjors en Sjimmie liggen de hele dag op zijn schoot of liefkozen zijn dikke onderbenen. In de achterkamer bewaart hij zijn naslagwerken over antiek en curiosa. Daar staat tevens zijn kluis met de allerduurste voorwerpen. Het slotgetal kent hij nog steeds uit zijn hoofd en voor noodgevallen ligt het nummer in een sigarendoosje op een donkere zolderplek. Die plek zet hem extra onder druk om het getal te onthouden, want hij sjort zijn dikke lijf niet graag helemaal naar zolder. Hij heeft een traplift naar de eerste verdieping, waar hij slaapt en dat is het. Elke zondag kuiert hij op zijn gemak naar de Sint-Mattheüskerk op de Midstraat 110, waar hij zo zijn vaste stekje heeft. Daar wordt hij door de meeste parochianen met argusogen bekeken en slaan ze automatisch een kruis, wanneer ze hem zien zitten. Bij iedereen heeft wel eens wat bij hem in onderpand gebracht of iets van hem gekocht. Zijn verkooptrucs zijn vermaard en iedereen griezelt van zijn kennis en overmacht. Meneer pastoor Jelle Speelman staat op goede voet met hem en zij komen dan ook vaak bij elkaar op de borrel. Voor heiligenbeelden en andere kerkschatten vraagt hij Jelle meestal om raad, al weet hij er zelf donders goed meer dan genoeg van, maar voor het samen borrelen bedenken ze graag een gespeelde reden.

'Het is niet aan mij om voor God te spelen!', zegt Jelle tegen Siebe, 'maar er zijn zo van die geruchten hé, Siebe, waar ik toch wel eens een eerlijk antwoord op wil krijgen!'. 'Voor de draad ermee, eerwaarde!', antwoordt Siebe, die hem een stuk slagroomtaart voorschotelt. 'Nou, die tekst op dat tegeltje bijvoorbeeld!', zegt Jelle. Op het tegeltje staat: 'In âld bok mei noch wol in grien bledsje'. 'Wat zou dat?', reageert Siebe wrevelig. 'Luister, Siebe, wij kennen elkaar al heel lang en wij zijn dikke vrienden, maar er gaan de laatste tijd meer en meer geruchten over jouw handelswijze en privéleven!' 'Daar is niks mis mee, Jelle, eet dat stuk taart nou maar op en bazel geen onzin!' 'Sorry, vriend, maar notaris Bonje Heitinga heeft mij tijdens zijn biecht verteld, dat jij met zijn vrouw Fiona hebt zitten rommelen, waarna zij een diamant van jou kreeg!' 'Dat was anders een hele bijzondere diamant!' 'Organist Tjeerd Engelen vertelde mij, dat jij met zijn vrouw Sylke naar bed bent geweest, zodat zij haar gouden ketting terug kon krijgen!' 'Ja, dat was een erfstuk, waar ze nogal gehecht aan was!' 'Met het oog op dat tegeltje daar heb ik via via vernomen, dat jij met de wel 40 jaar jongere lerares Klaske Heldewier gekkigheid hebt uitgehaald, dat zij naakt heen en weer moest bewegen, terwijl jij, nou ja...' 'Nou ja wat, heilige Jelle, durf je niet verder te gaan?' 'Je weet heus wel wat ik bedoel, mijn beste, al weet ik natuurlijk niet of het allemaal echt gebeurd is, maar dat vraag ik dus aan jou!' 'Ze beweren ook dat ik met de vrouw van de burgemeester, Ulkje Pauw, heb gevreeën, kun je nagaan, dat is een Brigitte Bardot in haar jonge jaren!' 'En de kapster Hadewich van Rechteren, Siebe, wat heb je toch met haar uitgevreten?' 'Hoezo?' 'Nou, die zit tegenwoordig in een inrichting en zij is bang voor alle mannen en zij gaat dagelijks wel tien keer onder de douche!' 'Ach, zij wilde graag 'Fifty shades of grey' bekijken en toen kwam ik op wat ideetjes!' 'Foei, Siebe, je weet dat ik jou nogal hoog heb zitten, maar dit zal zelfs voor Onze Lieve Heer moeite kosten om jou te vergeven!' 'Overdrijf niet zo, patertje, geef me de absolutie en drink een paar Sonnemaatjes met me!' 'God, kerel, wat ben jij een duivelse deugniet!' 'Ja hé, en die Ulkje was echt te gek man!'. Jelle kijkt hem eens diep in zijn ogen en dan barst hij in lachen uit.

In Huize Lindenoord aan de Van Harenstraat 37 in Joure maakt barones Maaike Patricia Befke van Puttkammer zich op om richting Joure te gaan. Befke voelt zich erg verbonden met de omgeving van Joure, waar in de 17-de eeuw vanwege de vele wolven geregeld wolvenjachten werden gehouden. Volgens Befke was zij in een vorig leven ook al van adel en wist zij veel wolven te vangen. 'Dat kan alleen als je zelf een nog betere wolf bent!', zei ze tegen haar butler Duco Terpstra, die inmiddels de Jaguar heeft voorgereden. Befke houdt ontzettend veel van exclusieve antiek en daarom gaat zij op bezoek bij Siebe Siepel. Zij wil haar collectie graag wat uitbreiden, liet ze Siebe weten, maar zij wil graag ongestoord kunnen rondneuzen, zonder andere kopers in de winkel. Daar had Siebe natuurlijk alle begrip voor en daarom heeft zij om acht uur 's avonds een privé-afspraak met hem. Wat Siebe niet weet, is, dat Befke een soort wraakgodin is, een vrouwelijke Zorro, die misstanden rechtzet. Via kennissen van haar en de familie Pauw kwamen de geruchten over Siebe tot haar en zij heeft haar handlanger en bekwaam detective Duco op pad gestuurd om bewijsmateriaal te verzamelen. Duco kwam zelfs met een foto op de proppen, waarop te zien is hoe Siebe Hadewich met een zweep op haar billen slaat. Die foto is door Siebe's overbuurman Wolfert Soepboer gemaakt, die er 1000 euro voor vroeg. Door dit ultieme bewijs heeft Befke een plan bedacht om Siebe van zijn rijkdommen en machtsmisbruik te beroven. Ze doet zich voor als een rijke erfgename uit Alkmaar, genaamd Hedwig van Blom. Omdat Siebe haar nooit eerder gezien heeft en haar ook niet kent, heeft haar plan alle kans van slagen, al is het wel een gruwelijk plan, maar haar woede is dan ook buiten alle proporties, omdat zij zelf ooit door een sadistische markies seksueel is misbruikt en dat was niet De Sade. Die ervaring brengt oerkrachten in haar omhoog.

Terwijl Siebe naar de voordeur sjokt, dooft Duco de autolichten en blijft hij in de auto zitten. 'Dit kan ik alleen wel af!', zei ze zojuist nog tegen hem. Siebe is blij om haar te zien en hij laat haar gauw binnen, want hij laat niet graag teveel kou naar binnen. Hij heeft meteen al gezien en gevoeld, dat haar postuur hem van onderen in beweging zet. 'Pak die straks maar eens lekker beet!', denkt hij vol innerlijk genoegen, terwijl hij zijn ogen maar niet van haar volle borsten kan afhouden. 'Jeetjemina zeg, wat een lekkere, malse joekels!', denkt hij, terwijl hij haar rondleidt. Befke, die zich als Hedwig heeft voorgesteld, blijft bij een tegeltje staan en leest de tekst hardop voor: 'In hûnehok is net de bêste plak om de woarst te bewarjen'. 'Grappig hé?', zegt Siebe, ' maar voor dat soort prullaria kom je natuurlijk niet!'. Befke valt voor een 18-de eeuws schilderij van Sint-Franciscus, maar zij wil er zeker geen 40.000 euro voor betalen, zoals Siebe voorstelt. 'Het is Italiaans!', zegt hij, 'van een echte meester, dat zie je zo!'. 'Het zou een Tintoretto kunnen zijn!', zegt Befke met een gespeelde kennersblik. 'Jazeker, dat zou zomaar kunnen!', aapt Siebe haar na. 'Maar kan er niet een flinke smak van de prijs af?', vraagt Befke ineens, terwijl zij hem op een hoogst verleidelijke manier aankijkt en haar borsten voor een groot gedeelte ontbloot. Zij kruipt dicht tegen hem aan en hij voelt de warmte van haar stomende ballonnen. Hij hapt. 'Da-dat ka-kan!', gromt hij. Hij begint haar wulpse borsten te betasten en zij drukt hem achterover in een stoel. Even later ritst zij zijn broek los en trekt zij die en zijn lange onderbroek onstuimig naar beneden. Siebe raakt volkomen in trance en hij sluit zijn ogen, terwijl Befke tussen zijn benen met haar hoofd heel snel op en neer gaat. Hij ziet niet hoe zij van achteren op haar bips een scherpe dolk grijpt. Met één forse snijbeweging wordt hij ontmand en krijst hij het uit van de pijn, waarbij zijn ogen wagenwijd open gaan staan en zij twee keer genadeloos toesteekt. Volop bloedend en kermend van de pijn moet hij haar ook nog het slotgetal van de kluis geven, wat hij uit angst om vermoord te worden meteen doet. Blind en ontmand smeekt hij om verdere genade. Hij verrekt van de pijn en hij raakt in shock, terwijl Befke Duco wenkt, die haar helpt de kluis te beroven. Wanneer zij later wegrijden, rijden zij nog langs de over straat zwalkende pastoor Jelle, die al ladderzat nog even een borrel met Siebe wil delen. Wanneer zij naar hem toeteren, heft hij zijn fles drank en roept hij: 'God zegene u!'.

Siebe Siepel Befke van Puttkammer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45