GEZOND BLOED
Berja, de vrouwtjesmug, verlangde naar een mannetje.
Steeds klonk een vrolijk muggengezoem door heel het bos, waar Berja woonde. Welk diertje zou zijn liefde aan Berja geven? Maar opeens kreeg ze een opwindende gedachte:
"Ik heb eens gehoord dat er aan de rand van ons bos een groot paleis staat. Daar woont de koning van de mensen. Voor ons muggen moet het daar heel prettig zijn. Laat ik daar eens wat gaan zoeken!"
Berja vloog heel snel, bereikte de laatste bomen van het bos. Vanuit een geweldig gebouw kwamen heerlijke geuren...
De mug zweefde door een open raam de paleiskeuken in. Daar op die tafel... Een dikke mug smulde van een grote vruchtentaart.
"Vrouwtje, kom gezellig hier, eet eens met mij mee," zoemde het diertje vol verlangen.
Vele dagen trokken Berja en hij met elkaar op in die reusachtige keuken vol verrukkelijke spijzen. Het tweetal beleefde een vurige, maar kortstondige liefde. Berja voelde dat ze iets in haar buik had.
"Straks ga je eitjes leggen," vertelde haar vriend. "Nu moet je eens een mens prikken. Daarna zuig je wat bloed van hem. Dan zullen die eitjes binnenin jou goed gaan groeien en krijg je des te gezondere mugjes."
"Nu, ik zal het bij zo'n deftige hofdame proberen," dacht Berja." Want zo'n vrouw zal vast heel edel bloed hebben."
Berja vloog de keuken uit, naar een mooie, grote zaal. Daar trof haar slurfje de wang van een hofdame. Maar de adellijke vrouw was hier niet van gediend. Haar hand maakte een vinnig gebaar naar die lastpost. Berja ontsnapte op het nippertje.
"Onmiddellijk weg uit dat paleis vol gevaren!"
Berja vloog over velden, langs huizen, en kwam in een grote stad. Ze streek neer in een groot park, rustte uit op een boomblad.
"Meiske," zei een mug, die vlakbij haar zat, en pas eitjes had gelegd. "Ik zie dat jij ook al gauw aan de leg gaat. Ik raad je aan om naar het gebouw van wetenschap te gaan. Als je daar je eitjes gaat leggen, zal je vast heel geleerde kleintjes krijgen."
De beide vrouwtjes vlogen naar de universiteit, kwamen in een grote kamer vol kastjes en flessen.
"Zuig jij maar wat bloed van een hooggeleerde heer, die je tegenkomt. Zijn wijsheid zal dan in jouw kleintjes overgaan."
Berja ging de gang op. Daar kwam een oude professor aan. Berja zette zich op zijn hand. Maar wat een pech! Tegelijk kwam er een student aan. Voordat Berja kans had om te prikken, duwde de student een glazen bakje over de mug heen. Gauw afdekken met een lapje bandgaas. Berja was gevangen!
"Jongen, dat heb je handig gedaan," prees de professor. "Dat beestje zullen we een keer onder de microscoop leggen. Met wat ether zullen we een eind aan dat leventje maken. Zo te zien, heeft dat muggenvrouwtje al heel wat eitjes in haar buik. We zullen wel wat te zien krijgen."
In doodsangst wachtte Berja haar lot af. Ze begreep wel dat haar lijfje weldra uit elkaar gehaald zou worden.
Het glazen bakje werd op een tafel gelegd. Een heel oude mannetjesmug met levenservaring zette zich op het lapje van gaas en sprak:
"Meisje, ik weet wat ze van plan zijn. Maar houd je rustig en wacht maar af."
De student kwam, en tilde het bakje op. Berja verstijfde van schrik. De oude mug was er ook nog! Hij prikte de studentenhand snel en heel venijnig! De jongeman gaf een schreeuw, liet van schrik het bakje vallen. Het lag in stukken!
Door de opluchting vergat Berja haar redder te bedanken.
Het volgende ogenblik vloog ze haar eigen snuitje achterna. En dat snuitje leidde haar terug naar het bos, waarin ze was opgegroeid.
Tussen de bomen en struiken strompelde een landloper voort. Berja waagde het. Ze prikte die man in zijn wang en zoog zich vol met bloed.
De landloper liet die mug gerust haar gang gaan.
"Mijn bloed is gezond en vol zuivere eenvoud. Sterk jouw nageslacht daarmee."
Na korte tijd legde Berja haar eitjes onder een vingerhoedskruid. Het bos werd heel wat sterke en wijze mugjes rijker.
21 juni 2024
live.nlGeplaatst in de categorie: dieren
Liefde
32
Geef je reactie op deze inzending: