TRIBUNAAL

De mens werd ontboden door de alom erkende vertegenwoordiger van het dierenrijk, de uil, en die sprak de mens in bestraffende woorden toe:

‘Beste mens, weet je wel waar je mee bezig bent. Ieder jaar is weer het zelfde gedoe. Besef je wel dat we een eenheid vormen. Besef je wel dat we van elkaar afhankelijk zijn en niet zonder elkaar kunnen.’
‘Sorry’, zei de mens, ‘ik weet niet waar u met uw betoog heen wil.’
‘O nee?’ zei de uil, ‘nou dan zal ik het je nog eenmaal uitleggen, wij dieren zijn het zat.’
‘Wat?’ vroeg de mens.
‘Nou wij zijn het meer, echt meer, dan zat, dat verschrikkelijk geknal van jullie, dat in november al begint en soms nog eerder.’
‘O, u bedoelt het feest met de jaarwisseling. Ach dat zijn een paar dagen en dan is het voorbij.’
‘Besef je wel wat voor een ellende dat geeft voor de dieren? Nee? Snap je dan niet, dat alle dieren hiervan vreselijk overstuur raken en de weg kwijt raken?’
‘U overdrijft wel een beetje. Mogen wij dan nooit eens een pleziertje hebben?’
‘Natuurlijk wel, maar het is toch gewoon disproportioneel. Velen van je eigen soort raken er zelf ook overstuur van. Wat ik al zei, we hebben elkaar in principe nodig. Maar wij redden ons in zoverre dat velen van ons de bedreigingen van nature eerder aanvoelen dan jullie met jullie asociale gedrag. Wij dieren zijn het zat en hebben met Moeder Natuur overlegd, wat hier tegen te doen.

Zij beloofde jullie mensen te straffen door nog meer verderf over jullie uit te strooien. Merk je dan niks van het feit dat er steeds meer natuurrampen plaats vinden?’
‘Oei, dat had ik nog nooit zo bekeken.’

De mens nam zich voor het beter en anders te doen zoals dit ook in de politiek wordt beloofd. Over deze en aanverwante problemen werd en wordt nog steeds vergaderd, maar er verandert weinig tot niets. De uil riep de mens weer ter verantwoording en samen met Moeder Natuur, werd besloten de rampen die in het daarop jaar zullen plaats vinden tijdens de jaarwisseling en overige wereldwijde verstoringen van de natuur te verhevigen. Boontje komt om z’n loontje.

Maar ook hiervan blijkt de mens niets te leren, helaas, want hij snapt niet dat ze samen met de natuur een eenheid vormen. De egocentrische, hebberige, zelfzuchtige, asociale mens denkt dat al wat er op onze aarde is voor hem bestemd is. Natuurlijk is dit geen fijne boodschap, maar wie weet komt hij hierdoor toch ooit tot inkeer.

Laten we dat maar wensen en hopen voor het nieuwe jaar.

natuur mens tribunaal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 54