EEN AANGRIJPEND INTERVIEW

Een zeer bijzondere gast vandaag in de uitzending. Drie dagen voor Pasen. Nu hebben we steeds speciale mensen kunnen spreken en dit keer is het iemand die ooit getuige was van een wrede straf en die ook zelf onderging.

'Welkom, Dismaz mag ik zeggen hé en ik mag je tutoyeren hebben we voorafgaand aan de uitzending afgesproken. Je knikt nogmaals instemmend zie ik.
Ik val maar direct met de deur in huis.
Je werd indertijd gearresteerd voor roof begreep ik?'

'Ja, ik was een dief en lid van een roversbende en schuwde het niet geweld te gebruiken. Er werd nog iemand opgepakt van de groep; de moordzuchtige Gesmas.'

'Het is voor ons moeilijk in te schatten hoe de maatschappij destijds in Palestina in elkaar zat. Kun je daar iets over zeggen?'

'De joden hadden nog zo hun privileges, ook al stond de Romeinse bezetter boven hen en had die uiteindelijk de meeste, doorslaggevende macht. In mijn tijd was Pontius Pilatus de landvoogd oftewel Prefect. De toenmalige keizer was Tiberias. Het Sanhedrin sprak ook recht. De hogepriester Kajafas was voorzitter van het Sanhedrin; de Hoge Raad der Joden.
Er bestonden diverse stromingen en sekten: Farizeeën, aanhangers van reinheid en zuiverheid, Schriftgeleerden, Sadduceeën, meest priesters uit de aristocratie en de mystiekere Essenen.

Er was veel frustratie. Diverse predikers onder wie ene Jezus van Nazareth pleitten voor opstand. De Romeinen hielden vooral deze man scherp in de gaten.
En wel vanwege de geruchten dat hij Judea wilde innemen en koning wilde worden.'

Ik kreeg een droge keel en zij vroeg of ik soms wat water wilde. Er stond een nog bijna volle karaf op tafel en ze schonk mijn glas vol.
Ze liet me even met rust en stelde een korte pauze voor met wat muziek.
Daarna vroeg ze me of ik iets kon vertellen over de verschillen tussen de sekten in het Palestina van mijn tijd. Dat kon ik.

'Farizeeën geloofden in de opstanding van de doden en in een hiernamaals waarin mensen beloond of gestraft zouden worden op basis van hun daden in dit leven, in tegenstelling tot de Sadduceeën, die geloofden dat de ziel bij de dood ten onder ging, en de Essenen, die alleen geloofden in de onsterfelijkheid van de ziel.'

Ze wilde langzaam naar het slot toe gaan werken liet ze weten.

'Je hebt één van de wreedste martelingen die er bestaat gezien en meegemaakt. Ik wil met je teruggaan naar die vreselijke momenten.'

'Akkoord. Ja, nadat ik samen met Gesmas veroordeeld was, werden we aan het kruis genageld. Met 17 cm lange spijkers.
De beulen wisten precies op welke plekken onderliggende zenuwen zaten. Bij de geringste beweging gilden we het uit.
Ik hing rechts, Gesmas links van die prediker, Jezus van Nazareth. Die beweerde de Zoon van God te zijn en de Koning der Joden. Uiteindelijk was Hij dus toch opgepakt. Godslasterend vond het Sanhedrin Hem.
Gesmas daagde hem nog uit. Als Zoon van God moest Hij toch zo ons alle drie van het kruis kunnen krijgen? Ik zei daarop dat wij schuldig waren, maar Jezus van Nazareth niet en dat wij respect voor Hem moesten hebben! Jezus beloofde toen dat ik samen met Hem mee mocht naar het Paradijs.'

'En is dat ook gebeurd, Dismas?'

'Ja. Nadat de soldaten de benen van Gesmas en mij hadden gebroken, ons bespuugd en bespot hadden, we alle drie bloedden door alle geseling, slaag en gepor en geprik en ze op Jezus' hoofd een kroon, gevlochten van doornentakken, hadden gedrukt, zijn we alle drie langzaam gestikt. Maar, Jezus hield zich aan Zijn Belofte.'

'Dank dat je dit kwam delen met ons en alle luisteraars, dit alles wordt op Goede Vrijdag weer herdacht.
Ik zie dat de witte wolkenwagen, waarmee je kwam, alweer klaar hangt. Nogmaals dank voor je komst zo kort voor Pasen. En een gemeend Wel Thuis.'

Schrijver: Anneke Haasnoot, 18 april 2025

annekehaasnoothotmail.com

Dismaz Gezmas

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 73