Zo breek je nog eens wat….
Als hij me belt, is steevast de allereerste vraag: hoe is het met je, met jullie en ons gebruikelijke antwoord is: goed hoor, naar omstandigheden dan, waarop hij me ineens toe vertrouwt, nou hier niet hoor! Ik zeg wat heb je nou weer, ziek? Lift stuk? Nee komt het verbolgen antwoord: ik heb een gebroken pols!
Oei au, wat heb je nou weer uitgehaald dan?
Nou gewoon gevallen dus, bij W. in de tuin, niet op het gras maar juist op de tegels!
De eerste reactie van mij is, nou een val en een gebroken pols, het had ook je heup kunnen zijn hè? Ja zegt ie dat klopt, dan was ik nog verder van huis geweest!
Ik zit in het gips, is nog m’n rechterhand ook, dus dubbele ellende! Zeker als je ook rechts bent…
Ik beklaag hem en zeg: ze hebben een campagne opgesteld, speciaal voor ouderen die nogal eens vallen en dan ook hulp nodig hebben!
Antwoord is: ik kan alles zelf…ehhh, meen je dat nou? Tja, ik krijg alleen m’n broek niet dicht, m’n overhemd niet dicht….maar: je kunt alles zelf zeg je net?
Nou niet dus en al snel zit ie in de molen, waarbij de thuiszorg haar keitje bijdraagt door hem te helpen met douchen en z'n kleren aan te trekken…
Ook is ie inmiddels overstag gegaan door met een jogging broek de dag door te brengen en ook maar ff geen overhemden te dragen…
De kinderen wonen vlakbij en het eten wordt hem gebracht, dat gaat tenslotte ook door, maar is ie een tikkie sikkeneurig als ik vraag: wat heb je op? Nou het eten was prima maar: ik kon de speklapjes niet snijden!
Nee logisch maar je kunt er ook een stuk afbijten toch? Tja, een val maakt wat los bij een mens hoor, ehhh, behalve een speklap dan….Volgende week mag ie terug, kijken ze of het goed staat, nou het is te hopen van wel…want anders moeten de speklapjes voorlopig voorgesneden worden…
Geplaatst in de categorie: ouderen
de smak
12
Geef je reactie op deze inzending: