Van een oude man

Daar gaat een oude man voorbij. Je zou erbarmen willen tonen voor zijn traagheid wanneer je hem uit het venster voorbij had zien gaan.

Trager nog dan de kinderen die in cirkels om hem heen liepen, schreed hij voort. Trager dan zij stenen gooiden, probeerde hij het gezicht met zijn handen te beschermen. Trager dan zij heen renden, schudde hij zijn vuist en trager dan de kinderen de hoek omsloegen en beseften wat voor een verrukking zij ondergingen, merkte de man het bloed op dat in straaltjes uit zijn wenkbrauwen sijpelde.

Je zou erbarmen willen tonen als je hem voorbij had zien gaan, de oude man, tastend om zich heen als een blinde, botsend tegen een lantaarnpaal, wankelend, verstrikt rakend in een struik. Je zou naar buiten willen snellen en hem willen beetgrijpen. Je zou hem zelfs willen begeleiden, als was je zijn schaduw, en volledig op willen gaan in zijn traagheid.

Maar je had hem niet voorbij zien gaan, je wist überhaupt niets van zijn bestaan af, al was hij vlak langs je huis gelopen. Je had immers op dat moment de ogen gesloten en je hoofd in de nek gelegd terwijl zij haar benen nog strakker om je middel klemde en je smoorde tussen haar borsten, op dat ene ogenblik waarin alles zo langzaam leek te gaan dat je dacht, nee dat je zeker wist, dat de tijd even stilstond en dat de verrukking die je onderging groter moest zijn dan die van de kinderen, die je hoorde joelen, daarbuiten op de hoek van de straat.

Schrijver: yorgos dalman, 5 februari 2003

yorgos.dalmanwanadoo.nl

oud seks eenzaamheid seks eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.7 met 17 stemmen 2.346