Verhalen

het mag niet, maar toch

het mag niet, maar toch doen wij het, elkaar zoenen, beminnen en liefhebben...

Jouw ogen zo mooi, ik kan er in verdrinken. Jouw stem zo vast en streng, uren kan ik naar je luisteren. Jouw handen, ze volgen hun eigen weg en maken me zo gek.
Jouw mond komt dichter bij, jouw lippen op die van mij, langzaam gaan onze monden open, onze tongen vinden elkaar, je zoent me, heel rustig, je handen rusten op mijn heupen.
Ineens kun je je niet meer bedwingen, je zoent me wild, jouw mond in mijn nek, jouw handen overal op mijn lichaam, heerlijk ik laat je begaan. We gaan naar boven, eenmaal daar aangekomen gaan we op het bed zitten, je pakt me vast en ik laat me in jouw armen achterover op het bed vallen, jouw handen waar ik ze wil, mijn handen op jouw lichaam.
Wat ben jij toch een heerlijke vent... wat moet ik met jouw op mijn bed schiet het door mijn hoofd, maar ik laat je gaan, wij laten ons gaan en leiden daar een liefdesspel, waar alleen wij ons in kunnen verstaan. Je kijkt me liefjes aan, ik hou zo veel van jou schiet het door mijn hoofd. Ik druk mijn lippen op die van jou en zoen je lief en teder, deze zoen is zo gemeend, hij komt recht uit mijn hart...
Schatje alsjeblieft bemin me nogmaals, doe wat in jouw dromen gebeurt,daarna zal ik laten zien wat in mijn dromen gebeurt...
later zal er uitkomen wat in mijn nachtmerries al is gebeurd...

het mocht niet, toch deden wij het, elkaar zoenen, beminnen en liefhebben...