Aan tafel met een SS'er
Zomer 1945. In een Duits cafeetje drink ik, Nederlandse tolk in het Britse bezettingsleger, een glaasje ‘prik’(Sprudelwasser).
Dan hoor ik het getik van een stok tegen de poten van mijn tafeltje en zie een blinde man.
‘Ist es gestattet?’ vraagt hij. En even later zit hij tegenover me.
Hij draagt de resten van een Duits uniform en een armband met zwarte stippen ten teken dat hij blind is.
Nieuwsgierig als ik ben, knoop ik een gesprek met hem aan. Ik wil weten, weten, weten. Al na een paar woorden merk ik dat mijn Duits stukken beter is dan het zijne. En ja hoor, ik hoor zelfs een zwaar Gronigs accent doorknarsen.
De blindeman kan uiteraard mijn uniform niet zien en denkt natuurlijk dat hij een Duitser tegenover zich heeft. Hij praat honderduit en vertelt dat hij op zijn zeventiende al bij de Waffen SS was gekomen. Zijn vader is een Groningse boer en lid van de NSB. Zijn vader had erop aangedrongen dat hij tegen die goddeloze Bolsjewieken zou gaan vechten. Dat heeft hij in Rusland drie jaar gedaan, maar toen is hij blind geschoten.
Maar nu die oorlog voorbij is, mag hij weer terug naar zijn geliefde Heimat, zijn Groningen.
Met stijgende verbazing beluister ik zijn verhaal.
Reken maar dat ze hem een grootse ontvangst zullen bereiden, zegt hij glimlachend, want hij had zich als een held gedragen en veel onderscheidingen gekregen. Trots somt hij ze op, van Ritterkreuz tot Nahkampfspange…Het hele dorp zou zijn thuiskomst vieren!
Waarachtig, die blinde knaap, net zo oud als ik, laat zijn onvoorstelbaar naïeve, ja onnozele fantasie de vrije loop. Stralend van de voorpret over zijn glorieuze thuiskomst in zijn ‘Heimat’.
Voorzichtig heb ik geprobeerd zijn onzinnige enthousiasme wat te temperen, maar hij ‘keek’ me hulpeloos aan door zijn donkere bril. Hij had geen flauw benul van wat ik bedoelde. Dus heb ik hem maar een glas Sprudel aangeboden en hem nog even in zijn domme waan gelaten.
Die zou gauw genoeg totaal verbrijzeld worden.
chello.nlGeplaatst in de categorie: oorlog
Blinde SS\'er
1.328
Geef je reactie op deze inzending: