snel weg van jou
3 en een half jaar geleden gingen mij ouders scheiden. ik ben nu 13.
mijn vader kwam erachter dat hij homo is en ging weg.
hij belazerde mijn moeder al 5 jaar. mijn moeder had heel erg veel verdriet. mijn ouders hebben 4 kinderen.
vanaf toen is mijn moeder 24 uur per dag gaan zorgen voor ons. mijn vader had geen huis en mijn moeder ook niet: ze moest uit huis van mijn vader. we kwamen op straat te staan en mijn vader zei ook gewoon: ga maar in een doos op het treinstation slapen. er was toen een man die een vila aanbood en we konden het huren voor heel weinig. wij gingen daar wonen voor 1 jaar. mijn moeder had al een ander huis maar dat moest nog gebouwd worden.
mijn vader had een vriend en mijn moeder ook. mijn moeder kende haar vriend al 17 jaar, mijn vader trouwens ook. ik was niet blij met jan. ik vond het echt een lul. en ik mocht geen eens tv kijken van hem omdat hij dat al wou. hij pakte alles van mij af zelfs mijn moeder. maar om een lang verhaal kort te maken: mijn vader bleef met zijn vriend samen en ging in een vila wonen. mijn moeder had het uitgemaakt met haar vriend en wij gingen bijna in ons nieuwe huisje wonen met ons 5en.
wij gingen al een een paar maanden bij onze vader langs om de 2 weken en zijn vriend was echt lief. op een avond zouden we met ze allen naar een feest in eindhove gaan en we wonen in zoetermeer dus best wel een eind weg. we waren bij mijn vader en we waren helemaal klaar voor vertrek. we konden alleen niet weg omdat marco en mijn vader ruzie hadden. het liep zo uit de hand dat mijn vader ons in de auto wilde zetten en ons tegen een boom aan wou rijden. ik belde meteen mijn moeder op dat ik dat niet wou. en mijn moeder kwam ons meteen ophalen. mijn vader ging een gevecht aan met zijn vriend. en wij gingen met mijn moeder mee.
vanaf toen wou ik geen kontact meer met hem. ik ging alles doen om hem te straffen. lelijke brieven schrijven dat ik geen contact meer wil hebben. mijn vader betaalt ook geen alimentatie en we zijn ook achter heel veel dingen gekomen zoals dat hij aan mijn broertjes heeft gezeten. ik ben nu 13 en heb al anderhalf jaar geen contact meer met hem. ik mis hem wel heel erg maar ik haat hem nog veel meer. we zijn ook al met de kinderbescherming bezig maar niets helpt: het lijkt net of niets ophoudt nooit. ik wil nog 1 ding tegen mijn vader zeggen, als je dit leest.
lieve papa: je moet weten dat ik nog heel veel van je hou.
maar ik haat je ook heel erg: je lijkt net een psygo, ik schaam me kapot en je lijkt net een kind: man weet je wel hoe je je zelf voor lul zet.
je moet een keer kappen met dat gedoe. je denkt dat het het beste voor ons is maar dat is het niet: het wordt alleen maar erger jah.
nou dit was een kwart deel van mijn verhaal:
ik hoop dat iemand er wat aan kan doen.
Geplaatst in de categorie: verdriet
vader
1.553
Geef je reactie op deze inzending:
Ik heb je verhaal gelezen. Ik woon aan de andere kant van het land, maar als ik bij je in de buurt zou wonen zou ik je gegarandeerd helpen, voor zover ik dat zou kunnen. Ik hoop dat je samen met je broertjes en zusjes je leven weer een beetje kunt oppakken, dat je steun vindt bij ze en bij je vrienden en familie.
Een dikke knuffel van een bezorgde moeder !
ik vind het heel goed dat je dit op internet heb gezet. ik hoop dat het helpt.
Goed van je dat je problemen kunt opschrijven.
Ik hoop dat je je dan beter voelt.